1Ya RAB, benimle uğraşanlarla sen uğraş,Benimle savaşanlarla sen savaş!
1Salmo de David. DISPUTA, oh Jehová, con los que contra mí contienden; Pelea con los que me combaten.
2Al küçük kalkanla büyük kalkanı,Yardımıma koş!
2Echa mano al escudo y al pavés, Y levántate en mi ayuda.
3Kaldır mızrağını, kargını beni kovalayanlara,‹‹Seni ben kurtarırım›› de bana!
3Y saca la lanza, cierra contra mis perseguidores; Di á mi alma: Yo soy tu salud.
4Canıma kastedenler utanıp rezil olsun!Utançla geri çekilsin bana kötülük düşünenler!
4Avergüéncense y confúndanse los que buscan mi alma: Vuelvan atrás, y sean avergonzados los que mi mal intentan.
5Rüzgarın sürüklediği saman çöpüne dönsünler,RABbin meleği artlarına düşsün!
5Sean como el tamo delante del viento; Y el ángel de Jehová los acose.
6Karanlık ve kaygan olsun yolları,RABbin meleği kovalasın onları!
6Sea su camino oscuridad y resbaladeros; Y el ángel de Jehová los persiga.
7Madem neden yokken bana gizli ağlar kurdular,Nedensiz çukur kazdılar,
7Porque sin causa escondieron para mí su red en un hoyo; Sin causa hicieron hoyo para mi alma.
8Başlarına habersiz felaket gelsin,Gizledikleri ağa kendileri tutulsun,Felakete uğrasınlar.
8Véngale el quebrantamiento que no sepa, Y su red que escondió lo prenda: Con quebrantamiento en ella caiga.
9O zaman RABde sevinç bulacağım,Beni kurtardığı için coşacağım.
9Y gócese mi alma en Jehová; Y alégrese en su salud.
10Bütün varlığımla şöyle diyeceğim:‹‹Senin gibisi var mı, ya RAB,Mazlumu zorbanın elinden,Mazlumu ve yoksulu soyguncudan kurtaran?››
10Todos mis huesos dirán: Jehová, ¿quién como tú, Que libras al afligido del más fuerte que él, Y al pobre y menesteroso del que le despoja?
11Kötü niyetli tanıklar türüyor,Bilmediğim konuları soruyorlar.
11Levantáronse testigos falsos; Demandáronme lo que no sabía;
12İyiliğime karşı kötülük ediyor,Yalnızlığa itiyorlar beni.
12Volviéronme mal por bien, Para abatir á mi alma.
13Oysa onlar hastalanınca ben çula sarınır,Oruç tutup alçakgönüllü olurdum.Duam yanıtsız kalınca,Bir dost, bir kardeş yitirmiş gibi dolaşırdım.Kederden belim bükülürdü,Annesi için yas tutan biri gibi.
13Mas yo, cuando ellos enfermaron, me vestí de saco; Afligí con ayuno mi alma, Y mi oración se revolvía en mi seno.
15Ama ben sendeleyince toplanıp sevindiler,Toplandı bana karşı tanımadığım alçaklar,Durmadan didiklediler beni.
14Como por mi compañero, como por mi hermano andaba; Como el que trae luto por madre, enlutado me humillaba.
16Tanrıtanımaz, alaycı soytarılar gibi,Diş gıcırdattılar bana.
15Pero ellos se alegraron en mi adversidad, y se juntaron; Juntáronse contra mí gentes despreciables, y yo no lo entendía: Despedazábanme, y no cesaban;
17Ne zamana dek seyirci kalacaksın, ya Rab?Kurtar canımı bunların saldırısından,Hayatımı bu genç aslanlardan!
16Con los lisonjeros escarnecedores truhanes, Crujiendo sobre mí sus dientes.
18Büyük toplantıda sana şükürler sunacağım,Kalabalığın ortasında sana övgüler dizeceğim.
17Señor, ¿hasta cuándo verás esto? Recobra mi alma de sus quebrantamientos, mi única de los leones.
19Sevinmesin boş yere bana düşman olanlar,Göz kırpmasınlar birbirlerineNedensiz benden nefret edenler.
18Te confesaré en grande congregación; Te alabaré entre numeroso pueblo.
20Çünkü barış sözünü etmez onlar,Kurnazca düzen kurarlar ülkenin sakin insanlarına.
19No se alegren de mí mis enemigos injustos: Ni los que me aborrecen sin causa hagan del ojo.
21Beni suçlamak için ağızlarını ardına kadar açtılar:‹‹Oh! Oh!›› diyorlar, ‹‹İşte kendi gözümüzle gördük yaptıklarını!››
20Porque no hablan paz; Y contra los mansos de la tierra piensan palabras engañosas.
22Olup biteni sen de gördün, ya RAB, sessiz kalma,Ya Rab, benden uzak durma!
21Y ensancharon sobre mí su boca; Dijeron: Ea, ea, nuestros ojos lo han visto!
23Uyan, kalk savun beni,Uğraş hakkım için, ey Tanrım ve Rabbim!
22Tú lo has visto, oh Jehová; no calles: Señor, de mí no te alejes.
24Adaletin uyarınca haklı çıkar beni, ya RAB, Tanrım benim!Gülmesinler halime!
23Muévete y despierta para mi juicio, Para mi causa, Dios mío y Señor mío.
25Demesinler içlerinden:‹‹Oh! İşte buydu dileğimiz!››,Konuşmasınlar ardımdan:‹‹Yedik başını!›› diye.
24Júzgame conforme á tu justicia, Jehová Dios mío; Y no se alegren de mí.
26Utansın kötü halime sevinenler,Kızarsın yüzleri hepsinin;Gururla karşıma dikilenlerUtanca, rezalete bürünsün.
25No digan en su corazón: Ea, alma nuestra! No digan: Hémoslo devorado!
27Benim haklı çıkmamı isteyenler,Sevinç çığlıkları atıp coşsunlar;Şöyle desinler sürekli:‹‹Kulunun esenliğinden hoşlanan RAB yücelsin!››
26Avergüencense, y sean confundidos á una los que de mi mal se alegran: Vístanse de vergüenza y de confusión los que se engrandecen contra mí.
28O zaman gün boyu adaletin,Övgülerin dilimden düşmeyecek.
27Canten y alégrense los que están á favor de mi justa causa, Y digan siempre: Sea ensalzado Jehová, Que ama la paz de su siervo.
28Y mi lengua hablará de tu justicia, Y de tu loor todo el día.