¹Then Eliphaz the Temanite answered,

¹آنگاه اَلیفاز تَیمانی جواب داد:

²“Should a wise man answer with vain knowledge, and fill himself with the east wind?

²«ایوب، شخص عاقلی مثل تو نباید سخن احمقانه بگوید. کلام تو پوچ و مثل باد هوا است.

³Should he reason with unprofitable talk, or with speeches with which he can do no good?

³با این گونه سخنان بی معنی نمی توانی از خود دفاع کنی.

⁴Yes, you do away with fear, and hinder devotion before God.

⁴تو از خدا نمی ترسی و به او احترام نداری.

⁵For your iniquity teaches your mouth, and you choose the language of the crafty.

⁵حرفهائی که می زنی گناهانت را آشکار می کنند و با حیله و نیرنگ صحبت می کنی.

⁶Your own mouth condemns you, and not I. Yes, your own lips testify against you.

⁶حرف زبانت ترا محکوم می کند و علیه تو شهادت می دهد.

⁷“Are you the first man who was born? Or were you brought forth before the hills?

⁷آیا فکر می کنی اولین انسانی که بدنیا آمد، تو بودی؟ آیا تو پیشتر از کوهها بوجود آمده ای؟

⁸Have you heard the secret counsel of God? Do you limit wisdom to yourself?

⁸آیا تو از نقشۀ مخفی خدا آگاه بوده ای؟ آیا تو عاقلترین مرد روی زمین هستی؟

⁹What do you know, that we don’t know? What do you understand, which is not in us?

⁹هر چیزی را که تو می دانی ما هم می دانیم و چیزهائی را که تو می فهمی برای ما هم واضح و روشن است.

¹⁰With us are both the gray-headed and the very aged men, much elder than your father.

¹⁰ما حکمت و دانش را از اشخاص مو سفید و سالخورده که سن شان زیادتر از سن پدر تو است، آموختیم.

¹¹Are the consolations of God too small for you, even the word that is gentle toward you?

¹¹خدا به تو تسلی می بخشد و تو آنرا رد می کنی. ما از طرف خدا با ملایمت با تو حرف زدیم،

¹²Why does your heart carry you away? Why do your eyes flash,

¹²اما تو به هیجان آمده ای و از چشمانت خشم و غضب شراره می زند.

¹³That you turn your spirit against God, and let such words go out of your mouth?

¹³تو با این حرفهایت نشان می دهی که برضد خدا هستی.

¹⁴What is man, that he should be clean? What is he who is born of a woman, that he should be righteous?

¹⁴آیا یک انسان فانی می تواند واقعاً نیک و پاک باشد و عادل شمرده شود؟

¹⁵Behold, he puts no trust in his holy ones. Yes, the heavens are not clean in his sight;

¹⁵خدا حتی به فرشتگان خود هم اعتماد نمی کند و آسمان ها نیز در نظر او پاک نیستند،

¹⁶how much less one who is abominable and corrupt, a man who drinks iniquity like water!

¹⁶چه رسد به انسان فاسد و ناچیز که شرارت را مثل آب می نوشد.

¹⁷“I will show you, listen to me; that which I have seen I will declare:

¹⁷حالا به من گوش بده تا آنچه را که می دانم به تو بیان کنم.

¹⁸(Which wise men have told by their fathers, and have not hidden it;

¹⁸اینها حقایقی اند که من از اشخاص دانشمند و حکیم آموختم که پدران شان بی کم و کاست به آن ها آشکار ساختند.

¹⁹to whom alone the land was given, and no stranger passed among them):

¹⁹در آن وقت در سرزمین شان بیگانه ای نبود که آن ها را از راه راست خدا منحرف کند.

²⁰the wicked man writhes in pain all his days, even the number of years that are laid up for the oppressor.

²⁰شخص شریر که به دیگران ظلم می کند در سراسر عمر خود درد و رنج می بیند.

²¹A sound of terrors is in his ears. In prosperity the destroyer shall come on him.

²¹صداهای ترسناک در گوشش طنین می اندازد. در وقتیکه فکر می کند آسوده و آرام است، ناگهان مورد حملۀ غارتگران قرار می گیرد.

²²He doesn’t believe that he shall return out of darkness. He is waited for by the sword.

²²امید فرار از تاریکی برایش نیست و عاقبت با شمشیر هلاک می شود.

²³He wanders abroad for bread, saying, ‘Where is it?’ He knows that the day of darkness is ready at his hand.

²³در دیار بیگانگان برای یک لقمه نان آواره می گردد و می داند آیندۀ تاریک در پیشرو دارد.

²⁴Distress and anguish make him afraid. They prevail against him, as a king ready to the battle.

²⁴مصیبت و بدبختی مثل پادشاهی که برای جنگ آماده باشد، او را به وحشت می اندازد،

²⁵Because he has stretched out his hand against God, and behaves himself proudly against the Almighty;

²⁵زیرا دست خود را بر ضد خدا دراز کرده است و با قادر مطلق می جنگد.

²⁶he runs at him with a stiff neck, with the thick shields of his bucklers;

²⁶با گستاخی سپر خود را به دست گرفته به او حمله می کند.

²⁷because he has covered his face with his fatness, and gathered fat on his thighs.

²⁷او هرچند آرام و از مال دنیا بی نیاز باشد،

²⁸He has lived in desolate cities, in houses which no one inhabited, which were ready to become heaps.

²⁸اما سرانجام در شهرهای ویران و خانه های غیر مسکون که در حال فروریختن هستند، بسر می برد.

²⁹He shall not be rich, neither shall his substance continue, neither shall their possessions be extended on the earth.

²⁹ثروتش برباد می شود و چیزی برایش باقی نمی ماند.

³⁰He shall not depart out of darkness. The flame shall dry up his branches. By the breath of God’s mouth shall he go away.

³⁰از تاریکی فرار کرده نمی تواند و مانند درختی که آتش بگیرد و شاخهایش بسوزند و شگوفه هایش دستخوش باد شوند، دارو ندار خود را از دست می دهد.

³¹Let him not trust in emptiness, deceiving himself; for emptiness shall be his reward.

³¹انسان نباید به چیزهای بیهوده و ناپایدار خود را فریب بدهد، زیرا این کار فایده ای ندارد

³²It shall be accomplished before his time. His branch shall not be green.

³²و پیش از آنکه چشم از جهان بپوشد، برایش معلوم می شود که اتکاء به چیزهای فانی بیهوده است.

³³He shall shake off his unripe grape as the vine, and shall cast off his flower as the olive tree.

³³مثل تاک که انگورهای غوره اش پیش از پخته شدن بریزند و مانند درخت زیتون که شگوفه هایش بتکند، بی ثمر می گردند.

³⁴For the company of the godless shall be barren, and fire shall consume the tents of bribery.

³⁴اشخاص بی خدا، بی اولاد می شوند و خانۀ رشوه خواران در آتش می سوزد.آن ها برای شرارت نقشه می کشند و دلهای شان پُر از مکر و حیله است.»

³⁵They conceive mischief, and bring forth iniquity. Their heart prepares deceit.”

³⁵آن ها برای شرارت نقشه می کشند و دلهای شان پُر از مکر و حیله است.»