¹Job again took up his parable, and said,

¹ایوب به کلام خود ادامه داده گفت:

²“As God lives, who has taken away my right, the Almighty, who has made my soul bitter.

²«به حیات خدای قادر مطلق که حق مرا تلف کرده و زندگی مرا تلخ و زار ساخته است، قسم می خورم

³(For the length of my life is still in me, and the spirit of God is in my nostrils);

³که تا جان به تن دارم و تا زمانی که خدا به من نَفَس می دهد،

⁴surely my lips shall not speak unrighteousness, neither shall my tongue utter deceit.

⁴حرف غلط از زبانم شنیده نشود و سخن دروغ نگویم.

⁵Far be it from me that I should justify you. Until I die I will not put away my integrity from me.

⁵من هیچگاهی حرف شما را تصدیق نمی کنم و تا که بمیرم ادعای بیگناهی می نمایم.

⁶I hold fast to my righteousness, and will not let it go. My heart shall not reproach me so long as I live.

⁶تا آخر عمر با پاکی و راستکاری و وجدان پاک زندگی می کنم.

⁷“Let my enemy be as the wicked. Let him who rises up against me be as the unrighteous.

⁷می خواهم که دشمنان من مثل شریران و بدکاران جزا ببینند.

⁸اگر خدا شخص شریر را هلاک کند و به زندگی اش خاتمه بدهد، چه امیدی برایش باقی می ماند؟

⁹آیا خدا فریاد شان را در وقت سختی و مشکلات می شنود؟

¹⁰Will he delight himself in the Almighty, and call on God at all times?

¹⁰آن ها باید از حضور قادر مطلق لذت ببرند و در همه اوقات از او کمک بخواهند.

¹¹I will teach you about the hand of God. That which is with the Almighty will I not conceal.

¹¹اجازه بدهید که من در بارۀ قدرت خدای قادر مطلق بی کم و کاست به شما معلومات بدهم.

¹²Behold, all of you have seen it yourselves; why then have you become altogether vain?

¹²یقین دارم که خود شما هم تا اندازه ای از کارهای او آگاه هستید، پس چرا بیهوده سخن می گوئید؟»

¹³“This is the portion of a wicked man with God, the heritage of oppressors, which they receive from the Almighty.

¹³«این است سرنوشت مردم خطاکار و ظالم که خدای قادر مطلق برای شان تعیین فرموده است:

¹⁴If his children are multiplied, it is for the sword. His offspring shall not be satisfied with bread.

¹⁴این مردم دارای فرزندان زیاد می شوند، اما آن ها یا با شمشیر به قتل می رسند و یا از گرسنگی می میرند.

¹⁵Those who remain of him shall be buried in death. His widows shall make no lamentation.

¹⁵کسانی هم که باقی بمانند در اثر مرض و بلا به زیر خاک می روند که حتی بیوه های شان هم برای آن ها گریه و ماتم نمی کنند.

¹⁶Though he heap up silver as the dust, and prepare clothing as the clay;

¹⁶مردم خطاکار هرچند مثل ریگ دریا پول جمع کنند و بی اندازه لباس داشته باشند،

¹⁷he may prepare it, but the just shall put it on, and the innocent shall divide the silver.

¹⁷اما عاقبت اشخاص نیک پول آن ها را مصرف می کنند و لباس های شان را می پوشند.

¹⁸He builds his house as the moth, as a booth which the watchman makes.

¹⁸آن ها خانه هائی می سازند که مثل تار عنکبوت و سایبان دشتبانان دوامی ندارند.

¹⁹He lies down rich, but he shall not do so again. He opens his eyes, and he is not.

¹⁹آن ها ثروتمند به بستر می روند، اما وقتی بیدار می شوند و چشم باز می کنند، می بینند که ثروت شان از دست رفته است.

²⁰Terrors overtake him like waters. A storm steals him away in the night.

²⁰سیلاب وحشت آن ها را فرا می گیرد و طوفان نیستی در شب آن ها را با خود می برد.

²¹The east wind carries him away, and he departs. It sweeps him out of his place.

²¹باد شرقی آن ها را به هوا بلند می کند و از خانه های شان دور می سازد.

²²For it hurls at him, and does not spare, as he flees away from his hand.

²²با بیرحمی بر آن ها که در حال فرار هستند، می وزد.مردم بخاطر مصیبتی که بر سر آن ها آمده است، کف می زنند و آن ها را مسخره می کنند.»

²³Men shall clap their hands at him, and shall hiss him out of his place.

²³مردم بخاطر مصیبتی که بر سر آن ها آمده است، کف می زنند و آن ها را مسخره می کنند.»