1Then Bildad the Shuhite answered,
1آنگاه بِلدَدِ شوحی جواب داد:
2“How long will you speak these things? Shall the words of your mouth be a mighty wind?
2«ایوب، تا بکی این حرفها را می زنی؟ سخنان تو مثل باد هوا است.
3Does God pervert justice? Or does the Almighty pervert righteousness?
3خدا هرگز بی عدالتی نمی کند. خدای قادر مطلق همیشه راست و با انصاف است.
4If your children have sinned against him, He has delivered them into the hand of their disobedience.
4فرزندانت در برابر خدا گناهی کردند و خدا آن ها را طبق عمل شان جزا داد.
5If you want to seek God diligently, make your supplication to the Almighty.
5اگر تو طالب خدای قادر مطلق باشی، با دعا و زاری به او رجوع کنی
6If you were pure and upright, surely now he would awaken for you, and make the habitation of your righteousness prosperous.
6و اگر به پاکی و راستکاری زندگی کنی، آنوقت خدا یقیناً به کمک تو می شتابد و به عنوان پاداش، خانواده ات را به تو اعاده می کند.
7Though your beginning was small, yet your latter end would greatly increase.
7و بیشتر از آنچه که در ابتدا داشتی به تو می دهد.
8“Please inquire of past generations. Find out about the learning of their fathers.
8از بزرگان و مو سفیدان بپرس و از تجربۀ آن ها بیاموز.
9(For we are but of yesterday, and know nothing, because our days on earth are a shadow.)
9زیرا ما یک مدت کوتاهی زندگی کرده ایم، معلومات ما بسیار کم است و عمر ما بر روی زمین همچون سایه ای زود گذر است.
10Shall they not teach you, tell you, and utter words out of their heart?
10از حکمت گذشتگان تعلیم بگیر و سخنان حکیمانۀ آن ها را سرمشق خود قرار بده.
11“Can the papyrus grow up without mire? Can the rushes grow without water?
11در جائی که آب نباشد، نَی نمی روید و آن را در خارج از جبه زار نمی توان یافت.
12While it is yet in its greenness, not cut down, it withers before any other reed.
12اگر آب خشک شود، حتی پیش از آنکه وقت بریدن آن برسد، پژمرده می گردد.
13So are the paths of all who forget God. The hope of the godless man shall perish,
13عاقبت کسانی که خدا را ترک می کنند، به همین ترتیب است و دیگر امیدی برای شان باقی نمی ماند.
14Whose confidence shall break apart, Whose trust is a spider’s web.
14این مردم به کسانی می مانند که به تار عنکبوت اعتماد می کنند.
15He shall lean on his house, but it shall not stand. He shall cling to it, but it shall not endure.
15اگر به آن تکیه کنند می افتند و اگر از آن آویزان شوند، آن ها را نگاه نمی دارد.
16He is green before the sun. His shoots go forth over his garden.
16شخص شریر مثل علفی است که در زیر شعاع آفتاب تازه می گردد و شاخه هایش در باغ پهن می شوند.
17His roots are wrapped around the rock pile. He sees the place of stones.
17در بین سنگها ریشه می دواند و ریشه هایش بدور آن ها محکم می پیچند.
18If he is destroyed from his place, then it shall deny him, saying, ‘I have not seen you.’
18اما اگر از بیخ کنده شود، دیگر کسی بیاد نمی آورد که آن علف در آنجا بوده است.
19Behold, this is the joy of his way: out of the earth, others shall spring.
19بلی، سرنوشت مردم بی خدا هم به همین طریق است و دیگران می آیند و جای شان را می گیرند.
20“Behold, God will not cast away a blameless man, neither will he uphold the evildoers.
20خدا مردم راستکار را هرگز ترک نمی کند و نه دست شریران را می گیرد.
21He will still fill your mouth with laughter, your lips with shouting.
21لبانت را پُر خنده می سازد و از خوشی فریاد می زنی.بدخواهانت را شرمنده و خانۀ شریران را ویران می کند.»
22Those who hate you shall be clothed with shame. The tent of the wicked shall be no more.”
22بدخواهانت را شرمنده و خانۀ شریران را ویران می کند.»