1Why do you stand far off, Yahweh? Why do you hide yourself in times of trouble?
1ای خداوند، چرا دور ایستاده ای و در اوقات سختی خود را پنهان می کنی؟
2In arrogance, the wicked hunt down the weak. They are caught in the schemes that they devise.
2تکبر شریران باعث رنج و آزار مسکینان می شود. پس آن ها را در دامهای خود شان گرفتار کن.
3For the wicked boasts of his heart’s cravings. He blesses the greedy, and condemns Yahweh.
3زیرا افتخار شخص شریر، به دست آوردن خواسته های نفسانی اش می باشد و سپاسگزاری شخص حریص توهین به خداوند است.
4The wicked, in the pride of his face, has no room in his thoughts for God.
4شخص شریر در غرور خود می گوید: «بازخواست نخواهد کرد.» همۀ فکرهای او اینست که خدایی نیست.
5His ways are prosperous at all times. He is haughty, and your laws are far from his sight. As for all his adversaries, he sneers at them.
5راههای او همیشه مستحکم است. داوری های تو مافوق تصور و دور از او است. همۀ دشمنان خود را به نظر حقارت می نگرد.
6He says in his heart, “I shall not be shaken. For generations I shall have no trouble.”
6او در دل خود می گوید: «هرگز لغزش نمی خورم و هیچ نوع بدی به من نمی رسد.»
7His mouth is full of cursing, deceit, and oppression. Under his tongue is mischief and iniquity.
7دهن او از لعنت و فریب و ظلم پُر است و از زبان او گناه و شرارت می بارد.
8He lies in wait near the villages. From ambushes, he murders the innocent. His eyes are secretly set against the helpless.
8در دهکده ها کمین می کند و مردم بیگناه را می کشد و چشمانش در جستجوی مسکینان است.
9He lurks in secret as a lion in his ambush. He lies in wait to catch the helpless. He catches the helpless, when he draws him in his net.
9در جای مخفی مثل شیر در بیشۀ خود کمین می کند؛ به جهت گرفتن مسکین کمین می کند و فقیر را به دام خود کشیده، گرفتار می سازد.
10The helpless are crushed. They collapse. They fall under his strength.
10اشخاص بیچاره کوبیده و درمانده گردیده و مسکینان در اثر شکنجۀ زورآوران از بین می روند.
11He says in his heart, “God has forgotten. He hides his face. He will never see it.”
11در دل خود می گوید: «خدا فراموش کرده است؛ روی خود را پوشانیده و هرگز نمی بیند.»
12Arise, Yahweh! God, lift up your hand! Don’t forget the helpless.
12ای خداوند برخیز! ای خدا دست خود را برافراز و مسکینان را فراموش مکن!
13Why does the wicked person condemn God, and say in his heart, “God won’t call me into account?”
13چرا شخص شریر به خدا توهین می کند و می گوید: «خدا بازخواست نمی کند»؟
14But you do see trouble and grief. You consider it to take it into your hand. You help the victim and the fatherless.
14خداوندا، تو غم و مصیبت مردم را می بینی، تا به دست خود مکافات برسانی. مسکین سرنوشت خود را به تو تسلیم کرده است. مددگار یتیمان تو هستی.
15Break the arm of the wicked. As for the evil man, seek out his wickedness until you find none.
15بازوی گناهکار را بشکن و از شخص شریر بخاطر شرارتش بازخواست کن تا آن دیگر یافت نشود.
16Yahweh is King forever and ever! The nations will perish out of his land.
16خداوند پادشاه ابدی است. کسانی که خدایان دیگر را پرستش می کنند، از سرزمین او محو می شوند.
17Yahweh, you have heard the desire of the humble. You will prepare their heart. You will cause your ear to hear,
17ای خداوند تو دعاهای مسکینان را می شنوی، به آن ها قوّت قلب داده و به فریاد و زاری آن ها گوش فرا گرفته ای.تو به داد یتیمان و ستمدیدگان می رسی. تا انسان خاکی موجب ترس و وحشت دیگران نشود.
18to judge the fatherless and the oppressed, that man who is of the earth may terrify no more.
18تو به داد یتیمان و ستمدیدگان می رسی. تا انسان خاکی موجب ترس و وحشت دیگران نشود.