¹Bless Yahweh, my soul. Yahweh, my God, you are very great. You are clothed with honor and majesty.

¹ای جان من، خداوند را ستایش کن. ای خداوند، خدای من، تو بسیار عظیم و به عزت و جلال ملبس هستی.

²He covers himself with light as with a garment. He stretches out the heavens like a curtain.

²خویشتن را به نور پوشانیده و آسمان را مثل خیمه برافراشته ای.

³He lays the beams of his rooms in the waters. He makes the clouds his chariot. He walks on the wings of the wind.

³خانۀ او بر فراز ابر ها بنا شده و ابر ها را عرادۀ خود ساخته و بر بالهای باد سوار می شود.

⁴He makes his messengers or, angels winds; his servants flames of fire.

⁴بادها را پیام رسان خود و شعله های آتش را خادمان خود می گرداند.

⁵He laid the foundations of the earth, that it should not be moved forever.

⁵زمین را بر بنیاد آن استوار کرده که تا به ابد جنبش نخورد.

⁶You covered it with the deep as with a cloak. The waters stood above the mountains.

⁶اوقیانوسها زمین را همچون جامه ای پوشاند و آب، کوهها را در بر گرفت.

⁷At your rebuke they fled. At the voice of your thunder they hurried away.

⁷از عتاب تو آبها به جریان آمدند و با صدای رعد تو به همه جا پراگنده شدند.

⁸The mountains rose, the valleys sank down, to the place which you had assigned to them.

⁸فراز کوهها را پوشاندند، در دره ها سرازیر گردیدند و به مکانی که مهیا ساختی جاری شدند.

⁹You have set a boundary that they may not pass over; that they don’t turn again to cover the earth.

⁹برای آن ها حدودی را معین کردی تا از آن نگذرند و بار دیگر زمین را آب نپوشاند.

¹⁰He sends forth springs into the valleys. They run among the mountains.

¹⁰چشمه ها را در وادی ها جاری ساخت تا در میان کوهها روان شوند،

¹¹They give drink to every animal of the field. The wild donkeys quench their thirst.

¹¹تمام حیوانات صحرا را سیراب می سازند و گوره خرها تشنگی خود را رفع می کنند.

¹²The birds of the sky nest by them. They sing among the branches.

¹²پرندگان بر شاخه های درختان نزدیک آب آشیانه می سازند و نغمه سرایی می کنند.

¹³He waters the mountains from his rooms. The earth is filled with the fruit of your works.

¹³با بارانی که از آسمان می فرستد، کوهها را سیراب می کند و از ثمرات اعمال تو زمین سیر می گردد.

¹⁴He causes the grass to grow for the livestock, and plants for man to cultivate, that he may bring forth food out of the earth:

¹⁴برای مواشی علف و برای انسانها نباتات را می رویاند تا غذای خود را از آن ها به دست آورند.

¹⁵wine that makes glad the heart of man, oil to make his face to shine, and bread that strengthens man’s heart.

¹⁵همچنان ثمرۀ تاک که دل انسان را شادمان می کند و روغن که چهرۀ او را شاداب می سازد و وجود انسان را به نان قوی می گرداند.

¹⁶Yahweh’s trees are well watered, the cedars of Lebanon, which he has planted;

¹⁶درختان خداوند شاداب می گردند، یعنی سروهای آزاد لبنان که او غرس کرده است.

¹⁷where the birds make their nests. The stork makes its home in the fir trees.

¹⁷پرندگان در آن ها آشیانه می سازند و اما درخت صنوبر لانۀ لگ لگ ها می باشد.

¹⁸The high mountains are for the wild goats. The rocks are a refuge for the rock badgers.

¹⁸کوههای بلند پناهگاه بزهای کوهی و صخره ها لانۀ موشهای صحرائی هستند.

¹⁹He appointed the moon for seasons. The sun knows when to set.

¹⁹ماه را برای تعیین وقت ها ساخت و آفتاب زمان غروب خود را می داند.

²⁰You make darkness, and it is night, in which all the animals of the forest prowl.

²⁰شب را بوجود می آوری، تا در تاریکی آن، حیوانات وحشی جنگل بخرامند.

²¹The young lions roar after their prey, and seek their food from God.

²¹شیر بچگان برای شکار خود غُرش می کنند و خوراک خویش را از خدا می خواهند.

²²The sun rises, and they steal away, and lay down in their dens.

²²در وقت طلوع آفتاب دوباره به بیشۀ خود می آیند و استراحت می کنند.

²³Man goes forth to his work, to his labor until the evening.

²³آنگاه انسان برای کسب و کار خود بیرون می رود و تا شامگاه به وظیفۀ خود مشغول می باشد.

²⁴Yahweh, how many are your works! In wisdom have you made them all. The earth is full of your riches.

²⁴ای خداوند اعمال تو چه بسیار است. همۀ آن ها را از روی حکمت انجام داده ای. زمین از مخلوقات تو پُر است.

²⁵There is the sea, great and wide, in which are innumerable living things, both small and large animals.

²⁵در آن بحر وسیع و بزرگی که آفریده ای، جانورانِ بی شمار و حیوانات بزرگ و کوچک زندگی می کنند.

²⁶There the ships go, and leviathan, whom you formed to play there.

²⁶کشتی ها بر سطح آن روانند و لِویاتان، یعنی جانور بحری را که آفریده ای، در آن بازی می کند.

²⁷These all wait for you, that you may give them their food in due season.

²⁷تمام مخلوقات تو منتظر اند تا تو روزی آن ها را بدهی.

²⁸You give to them; they gather. You open your hand; they are satisfied with good.

²⁸آنچه را که به آن ها می دهی، آن ها جمع می کنند. دست خود را باز می کنی، پس از چیزهای نیکو سیر می شوند.

²⁹You hide your face: they are troubled; you take away their breath: they die, and return to the dust.

²⁹وقتی از آن ها رو بر می گردانی، به وحشت می افتند و هنگامیکه جان شان را می گیری، می میرند و به خاک بر می گردند.

³⁰You send forth your Spirit: they are created. You renew the face of the ground.

³⁰چون روح خود را می فرستی، مخلوقات آفریده می شوند و روی زمین تازه می گردد.

³¹Let the glory of Yahweh endure forever. Let Yahweh rejoice in his works.

³¹جلال خداوند تا به ابد است. خداوند از اعمال خلقت خود خوشنود باشد.

³²He looks at the earth, and it trembles. He touches the mountains, and they smoke.

³²وقتی بر زمین نگاه می کند، زمین بلرزه می آید و چون کوهها را لمس می کند، آتشفشان می شوند.

³³I will sing to Yahweh as long as I live. I will sing praise to my God while I have any being.

³³تا زنده ام خداوند را با سرود پرستش خواهم کرد و تا زمانی که وجود دارم خدای خود را ستایش خواهم نمود.

³⁴Let your meditation be sweet to him. I will rejoice in Yahweh.

³⁴باشد که تفکر دلم مورد پسند او واقع گردد و من در خداوند شادمانی خواهم کرد.گناهکاران از روی زمین محو گردند و شریران دیگر یافت نشوند. ای جان من خداوند را ستایش کن! هَلّلِویاه، سپاس به خداوند.

³⁵Let sinners be consumed out of the earth. Let the wicked be no more. Bless Yahweh, my soul. Praise Yah!

³⁵گناهکاران از روی زمین محو گردند و شریران دیگر یافت نشوند. ای جان من خداوند را ستایش کن! هَلّلِویاه، سپاس به خداوند.