¹Praise Yahweh! Give thanks to Yahweh, for he is good, for his loving kindness endures forever.

¹هَلّلِویاه، سپاس به خداوند! خداوند را سپاس گوئید زیرا که او نیکوست و رحمتش تا به ابد.

²Who can utter the mighty acts of Yahweh, or fully declare all his praise?

²کیست که بتواند کارهای بزرگ خداوند را بیان کند و ستایش او را آنطوری که شایسته است بشنواند؟

³Blessed are those who keep justice. Blessed is one who does what is right at all times.

³خوشا به حال آنانی که انصاف را نگاه دارند و آنکه عدالت را در همۀ وقت به عمل آورد.

⁴Remember me, Yahweh, with the favor that you show to your people. Visit me with your salvation,

⁴ای خداوند به رضامندی ای که با قوم برگزیدۀ خود می داری، مرا یاد کن و به نجات خود از من تفقد نما.

⁵that I may see the prosperity of your chosen, that I may rejoice in the gladness of your nation, that I may glory with your inheritance.

⁵تا سعادت برگزیدگان تو را ببینم، در خوشی قوم برگزیدۀ تو حصه بگیرم و با میراث تو فخر نمایم.

⁶We have sinned with our fathers. We have committed iniquity. We have done wickedly.

⁶ما و پدران ما گناه نموده ایم و خطا کرده، شرارت ورزیده ایم.

⁷Our fathers didn’t understand your wonders in Egypt. They didn’t remember the multitude of your loving kindnesses, but were rebellious at the sea, even at the Red Sea or, Sea of Reeds .

⁷پدران ما معجزات تو را در مصر درک نکردند و رحمت های زیاد تو را به یاد نیاوردند، بلکه در جوار آب یعنی ساحل بحیرۀ احمر فتنه انگیختند.

⁸Nevertheless he saved them for his name’s sake, that he might make his mighty power known.

⁸با آنهم به خاطر نام خود و برای اینکه قدرت عظیم خود را ظاهر سازد، آن ها را نجات داد.

⁹He rebuked the Red Sea or, Sea of Reeds also, and it was dried up; so he led them through the depths, as through a desert.

⁹به فرمان او بحیرۀ احمر خشک گردید و قوم برگزیدۀ خود را از اعماق بحر، گویی از بین صحرا عبور داد.

¹⁰He saved them from the hand of him who hated them, and redeemed them from the hand of the enemy.

¹⁰آن ها را از دست دشمنان نجات داد و از دست بدخواهان رهایی بخشید.

¹¹The waters covered their adversaries. There was not one of them left.

¹¹آب دشمنان ایشان را طوری پوشانید که حتی یکی از آن ها هم باقی نماند.

¹²Then they believed his words. They sang his praise.

¹²آنگاه به کلام او ایمان آوردند و سرود حمد او را سرائیدند.

¹³They soon forgot his works. They didn’t wait for his counsel,

¹³اما اعمال او را به زودی فراموش کردند و مشورت او را انتظار نکشیدند.

¹⁴but gave in to craving in the desert, and tested God in the wasteland.

¹⁴بلکه در آن بیابان به شهوت پرستی پرداختند و در دشت خدا را آزمایش کردند.

¹⁵He gave them their request, but sent leanness into their soul.

¹⁵پس خواست دل شان را بجا آورد، لیکن جان شان را به مرض مهلکی مبتلا ساخت.

¹⁶They envied Moses also in the camp, and Aaron, Yahweh’s saint.

¹⁶در بیابان به موسی و به هارون، تقدیس شدۀ خداوند، حسد بردند.

¹⁷The earth opened and swallowed up Dathan, and covered the company of Abiram.

¹⁷آنگاه زمین چاک شد و داتان را در خود فرو برد و همچنین ابیرام و خانوادۀ او را پوشانید.

¹⁸A fire was kindled in their company. The flame burned up the wicked.

¹⁸بعد آتشی در بین شان افروخته شد و شعلۀ آتش شریران را سوزانید.

¹⁹They made a calf in Horeb, and worshiped a molten image.

¹⁹در حوریب گوساله ای ساختند و آن بت ریخته شده را پرستش کردند.

²⁰Thus they exchanged their glory for an image of a bull that eats grass.

²⁰تمثال یک گاو علف خور را بر خدای پُر جلال خویش ترجیح دادند.

²¹They forgot God, their Savior, who had done great things in Egypt,

²¹خدای نجات دهندۀ خود را که کارهای عظیمی را در مصر کرده بود، از یاد بردند.

²²Wondrous works in the land of Ham, and awesome things by the Red Sea or, Sea of Reeds .

²²معجزات او را در سرزمین حام و کارهای هولناک او را در بحیرۀ احمر، همه را فراموش کردند.

²³Therefore he said that he would destroy them, had Moses, his chosen, not stood before him in the breach, to turn away his wrath, so that he wouldn’t destroy them.

²³آنگاه خواست ایشان را هلاک کند، اما برگزیدۀ او موسی به شفاعت آن ها برخاست و غضب خدا را فرو نشاند که آن ها هلاک نسازد.

²⁴Yes, they despised the pleasant land. They didn’t believe his word,

²⁴آن ها سرزمین مرغوب را خوار شمردند و به کلام وی اعتماد نکردند.

²⁵but murmured in their tents, and didn’t listen to Yahweh’s voice.

²⁵در خیمه های خود لب به شکایت گشودند و به آواز خداوند گوش ندادند.

²⁶Therefore he swore to them that he would overthrow them in the wilderness,

²⁶پس دست خود را بر ضد آن ها برافراشت که ایشان را در آن بیابان از بین ببرد

²⁷that he would overthrow their seed among the nations, and scatter them in the lands.

²⁷و اولادۀ شان را در میان امت ها بیندازد و ایشان را در کشورهای بیگانه پراگنده سازد.

²⁸They joined themselves also to Baal Peor, and ate the sacrifices of the dead.

²⁸سپس به بتِ بعل فغور پیوستند و قربانی های تقدیم شده به بتها را خوردند.

²⁹Thus they provoked him to anger with their deeds. The plague broke in on them.

²⁹با این اعمال خود خداوند را به خشم آوردند و به مرض کشنده ای گرفتار گردیدند.

³⁰Then Phinehas stood up, and executed judgment, so the plague was stopped.

³⁰آنگاه فینِحاس برخاست و داوری نمود و مرض کشنده از بین برداشته شد.

³¹That was credited to him for righteousness, for all generations to come.

³¹این برای او به عدالت محسوب گردید، نسلاً بعد نسل تا ابدالآباد.

³²They angered him also at the waters of Meribah, so that Moses was troubled for their sakes;

³²خداوند را نزد آب های مریبه غضبناک ساختند. موسی هم به خاطر آن ها آزار دید

³³because they were rebellious against his spirit, he spoke rashly with his lips.

³³و چنان روح او را تلخ ساختند که لب به ناسزا گفتن گشود.

³⁴They didn’t destroy the peoples, as Yahweh commanded them,

³⁴ایشان آن قوم های را که خداوند امر فرموده بود از بین نبردند،

³⁵but mixed themselves with the nations, and learned their works.

³⁵بلکه با آن ها رابطۀ دوستی برقرار کردند و اعمال بت پرستان را آموختند.

³⁶They served their idols, which became a snare to them.

³⁶بتهای شانرا پرستیدند و با این کار برای خود دام گذاشتند.

³⁷پسران و دختران خود را برای ارواح پلید قربانی نمودند.

³⁸They shed innocent blood, even the blood of their sons and of their daughters, whom they sacrificed to the idols of Canaan. The land was polluted with blood.

³⁸خون بیگناهان یعنی خون پسران و دختران خود را ریختند و آنرا برای بتهای کنعان قربانی کردند. آن سرزمین از خون آلوده گردید.

³⁹Thus were they defiled with their works, and prostituted themselves in their deeds.

³⁹آن ها به خاطر اعمال خود نجس شدند و بت پرستی آن ها در نظر خداوند حکم زنا را داشت.

⁴⁰Therefore Yahweh burned with anger against his people. He abhorred his inheritance.

⁴⁰آنگاه خشم خداوند بر قوم برگزیده اش افروخته شد و او از آن ها بیزار گردید.

⁴¹He gave them into the hand of the nations. Those who hated them ruled over them.

⁴¹پس ایشان را به دست امت ها تسلیم نمود تا آنانی که از ایشان نفرت داشتند، بر آن ها حکمرانی کنند.

⁴²Their enemies also oppressed them. They were brought into subjection under their hand.

⁴²دشمنان شان بر آن ها ظلم کردند و آن ها را زیر دست خود خوار و ذلیل ساختند.

⁴³Many times he delivered them, but they were rebellious in their counsel, and were brought low in their iniquity.

⁴³خداوند بارها قوم برگزیدۀ خود را نجات داد، اما آن ها هر بار در برابر او فتنه برانگیختند و به خاطر گناه خویش خوار و ذلیل گردیدند.

⁴⁴Nevertheless he regarded their distress, when he heard their cry.

⁴⁴با وجود این، وقتی که فریاد ایشان را شنید، به درماندگی آن ها توجه کرد.

⁴⁵He remembered for them his covenant, and repented according to the multitude of his loving kindnesses.

⁴⁵به خاطر ایشان، پیمان خود را بیاد آورد و به سبب رحمت بی پایان خود، آن ها را مجازات نکرد

⁴⁶He made them also to be pitied by all those who carried them captive.

⁴⁶و دل اسیرکنندگان ایشان را به رحم آورد.

⁴⁷Save us, Yahweh, our God, gather us from among the nations, to give thanks to your holy name, to triumph in your praise!

⁴⁷ای خداوند، خدای ما، ما را نجات ده! ما را از میان ممالک بیگانه جمع کن، تا نام مقدس تو را حمد گوئیم و ستایش تو افتخار ما باشد.خداوند، خدای اسرائیل از ازل تا به ابد متبارک باد! و تمام قوم بگویند: «آمین!» هَلّلِویاه، سپاس به خداوند!

⁴⁸Blessed be Yahweh, the God of Israel, from everlasting even to everlasting! Let all the people say, “Amen.” Praise Yah! BOOK V

⁴⁸خداوند، خدای اسرائیل از ازل تا به ابد متبارک باد! و تمام قوم بگویند: «آمین!» هَلّلِویاه، سپاس به خداوند!