1 Lord, The word translated “Lord” is “Adonai.” you have been our dwelling place for all generations.
1ای خداوند، پناهگاه ما در جمیع نسل ها تو بوده ای.
2Before the mountains were brought forth, before you had formed the earth and the world, even from everlasting to everlasting, you are God.
2پیش از آنکه کوهها به وجود آید و زمین و جهان را بیافرینی، از ازل تا به ابد تو خدا هستی.
3You turn man to destruction, saying, “Return, you children of men.”
3انسان را به خاک بر می گردانی، و می گویی ای بنی آدم رجوع نمائید.
4For a thousand years in your sight are just like yesterday when it is past, like a watch in the night.
4هزار سال در نظر تو مثل دیروز که گذشته باشد و مانند قسمتی از شب است.
5You sweep them away as they sleep. In the morning they sprout like new grass.
5تو به زندگی انسان دفعتاً خاتمه می دهی و عمر او مثل یک خواب کوتاه و مانند یک گیاهی زودگذر است.
6In the morning it sprouts and springs up. By evening, it is withered and dry.
6صبحگاهان می شگفد و می روید، شامگاهان بریده و پژمرده می شود.
7For we are consumed in your anger. We are troubled in your wrath.
7غضب تو ما را نابود می سازد و خشم تو به وحشت می اندازد.
8You have set our iniquities before you, our secret sins in the light of your presence.
8چونکه گناهان ما را در نظر خود گذاشته ای و خطایای مخفی ما را در نور روی خویش.
9For all our days have passed away in your wrath. We bring our years to an end as a sigh.
9زیرا که تمام روزهای ما در خشم تو سپری شد و سالهای خود را مثل خیالی بسر برده ایم.
10The days of our years are seventy, or even by reason of strength eighty years; yet their pride is but labor and sorrow, for it passes quickly, and we fly away.
10میعاد عمر ما هفتاد سال است و اگر تندرست و قوی باشیم ممکن است هشتاد سال زندگی کنیم، اما همه دوران زندگی ما آمیخته با رنج و زحمت است و بزودی به آخر می رسد و فنا می شویم.
11Who knows the power of your anger, your wrath according to the fear that is due to you?
11کیست که شدت خشم تو را بداند؟ و کیست که غضب تو را بفهمد تا بترسد، چنانکه از تو می باید ترسید؟
12So teach us to number our days, that we may gain a heart of wisdom.
12به ما بیاموز که روزهای عمر خود را بشماریم تا دلِ ما فهیم و دانا گردد.
13Relent, Yahweh! “Yahweh” is God’s proper Name, sometimes rendered “LORD” (all caps) in other translations. How long? Have compassion on your servants!
13بیا ای خداوند! تا به کی؟ و بر بندگانت شفقت فرما.
14Satisfy us in the morning with your loving kindness, that we may rejoice and be glad all our days.
14صبحگاهان ما را از رحمت خود سیر کن تا در تمام روزهای زندگی خود شادمانی و خوشی نمائیم.
15Make us glad for as many days as you have afflicted us, for as many years as we have seen evil.
15به اندازۀ روزهائی که سختی کشیدیم و سالهائی که بدبختی را دیدیم، به ما خوشی عطا فرما.
16Let your work appear to your servants; your glory to their children.
16بگذار بندگانت کارهای تو را ببینند و فرزندان شان عظمت تو را.لطف و نیکویی خداوند، خدای ما بر ما باد و عمل دستهای ما را بر ما استوار ساز! عمل دستهای ما را استوار گردان!
17Let the favor of the Lord our God be on us; establish the work of our hands for us; yes, establish the work of our hands.
17لطف و نیکویی خداوند، خدای ما بر ما باد و عمل دستهای ما را بر ما استوار ساز! عمل دستهای ما را استوار گردان!