¹Then Zophar, the Naamathite, answered,

¹ آیا کسی به این سخنان پوچ و بیهوده جواب نمی‌دهد؟ آیا گزافه‌گویی، حق را به تو می‌دهد؟

²“Shouldn’t the multitude of words be answered? Should a man full of talk be justified?

² آیا با یاوه‌گویی می‌توانی دیگران را ساکت گردانی؟ آیا می‌خواهی وقتی‌که دیگران را مسخره می‌‌کنی، آنها ساکت بمانند؟

³Should your boastings make men hold their peace? When you mock, shall no man make you ashamed?

³ تو ادّعا می‌‌کنی که سخنانت حقیقت دارند و در حضور خدا پاک هستی.

⁴For you say, ‘My doctrine is pure. I am clean in your eyes.’

⁴ امّا ای کاش خدا لب به سخن بگشاید و جواب تو را بدهد

⁵But oh that God would speak, and open his lips against you,

⁵ و اسرار حکمت خود را برایت بیان کند، زیرا حکمت خدا جنبه‌های زیادی دارد که دانستن آنها برای انسان خیلی مشکل است. بدان که خدا تو را کمتر از آن چه که سزاوار هستی، جزا داده است.

⁶that he would show you the secrets of wisdom! For true wisdom has two sides. Know therefore that God exacts of you less than your iniquity deserves.

⁶ کسی نمی‌تواند حد و اندازهٔ عظمت و قدرت خدای قادر مطلق را درک کند.

⁷“Can you fathom the mystery of God? Or can you probe the limits of the Almighty?

⁷ آسمان، خدا را محدود نمی‌کند، امّا فراتر از دسترس تو می‌باشد. خدا دنیای مردگان را می‌شناسد امّا تو نه.

⁸They are high as heaven. What can you do? They are deeper than Sheol Sheol is the place of the dead. . What can you know?

⁸ عظمت خدا وسیع‌تر از زمین و عمیقتر از دریاست

⁹Its measure is longer than the earth, and broader than the sea.

⁹ اگر خدا تو را بگیرد و محاکمه کند، چه کسی می‌تواند مانع او شود؟

¹⁰If he passes by, or confines, or convenes a court, then who can oppose him?

¹⁰ زیرا کارهای هیچ‌کسی از او پوشیده نیست و می‌داند چه کسی گناهکار کیست.

¹¹For he knows false men. He sees iniquity also, even though he doesn’t consider it.

¹¹ شخص احمق وقتی حکیم می‌شود که الاغ وحشی انسانی بزاید.

¹²An empty-headed man becomes wise when a man is born as a wild donkey’s colt.

¹² اکنون اگر با قلب صاف و پاک، دست دعا به سوی خدا بلند کنی،

¹³“If you set your heart aright, stretch out your hands toward him.

¹³ از بدی و گناه بپرهیزی و شرارت را به خانه‌ات راه ندهی،

¹⁴If iniquity is in your hand, put it far away. Don’t let unrighteousness dwell in your tents.

¹⁴ آن وقت می‌توانی با سربلندی و با اطمینان کامل و بدون ترس، با دنیا روبه‌رو شوی.

¹⁵Surely then you shall lift up your face without spot; Yes, you shall be steadfast, and shall not fear:

¹⁵ همهٔ مصیبتها را فراموش می‌‌کنی و آنها همچون آبِ رفته به‌خاطر نمی‌آیند.

¹⁶for you shall forget your misery. You shall remember it as waters that are passed away.

¹⁶ زندگی‌ات درخشانتر از آفتاب نیمروز و تاریکی آن مثل صبح روشن می‌شود.

¹⁷Life shall be clearer than the noonday. Though there is darkness, it shall be as the morning.

¹⁷ با امید و اطمینان خاطر زندگی می‌‌کنی و در راحت و آسایش به سر می‌بری.

¹⁸You shall be secure, because there is hope. Yes, you shall search, and shall take your rest in safety.

¹⁸ از دشمنانت نخواهی ترسید؛ مردم بسیاری از تو کمک خواهند خواست. امّا چشمان بدکاران کور و راه گریز از هر سو به رویشان بسته می‌شود و تنها امیدشان مرگ می‌باشد.

¹⁹Also you shall lie down, and none shall make you afraid. Yes, many shall court your favor.

¹⁹ امّا چشمان بدکاران کور و راه گریز از هر سو به رویشان بسته می‌شود و تنها امیدشان مرگ می‌باشد.

²⁰But the eyes of the wicked shall fail. They shall have no way to flee. Their hope shall be the giving up of the spirit.”