¹Then Eliphaz the Temanite answered,

¹ ایّوب، آیا شخص عاقلی مانند تو، باید سخنان احمقانه بگوید! کلام تو پوچ و مثل باد هواست.

²“Should a wise man answer with vain knowledge, and fill himself with the east wind?

² با این‌گونه سخنان بی‌معنی، نمی‌توانی از خود دفاع کنی.

³Should he reason with unprofitable talk, or with speeches with which he can do no good?

³ تو از خدا نمی‌ترسی و به او احترام نمی‌گذاری.

⁴Yes, you do away with fear, and hinder devotion before God.

⁴ حرفهایی که می‌زنی گناهانت را آشکار می‌کند؛ و با حیله و نیرنگ صحبت می‌‌کنی.

⁵For your iniquity teaches your mouth, and you choose the language of the crafty.

⁵ هر سخن زبانت تو را محکوم می‌کند و برضد تو شهادت می‌دهد.

⁶Your own mouth condemns you, and not I. Yes, your own lips testify against you.

⁶ آیا فکر می‌‌کنی اولین انسانی که به دنیا آمد، تو بودی؟ آیا تو پیش از کوهها به وجود آمده‌ای؟

⁷“Are you the first man who was born? Or were you brought forth before the hills?

⁷ آیا تو از نقشهٔ مخفی خدا آگاه بوده‌ای؟ آیا تو عاقلترین مرد روی زمین هستی؟

⁸Have you heard the secret counsel of God? Do you limit wisdom to yourself?

⁸ چیزی نیست که تو بدانی و ما ندانیم.

⁹What do you know, that we don’t know? What do you understand, which is not in us?

⁹ ما حکمت و دانش را از اشخاص مو سفید و سالخورده که سنشان زیادتر از سن پدر توست، آموختیم.

¹⁰With us are both the gray-headed and the very aged men, much elder than your father.

¹⁰ خدا به تو تسلّی می‌بخشد و تو آن را رد می‌‌کنی. ما از طرف خدا با نرمی با تو حرف زدیم،

¹¹Are the consolations of God too small for you, even the word that is gentle toward you?

¹¹ امّا تو مضطرب شده‌ای و از چشمانت خشم و غضب می‌بارد.

¹²Why does your heart carry you away? Why do your eyes flash,

¹² تو با این حرفهایت نشان می‌دهی که برضد خدا هستی.

¹³That you turn your spirit against God, and let such words go out of your mouth?

¹³ آیا انسان می‌تواند، واقعاً پاک باشد و یا کسی می‌تواند با خدا راست باشد؟

¹⁴What is man, that he should be clean? What is he who is born of a woman, that he should be righteous?

¹⁴ خدا حتّی به فرشتگان خود هم اعتماد نمی‌کند و آسمانها نیز در نظر او پاک نیستند،

¹⁵Behold, he puts no trust in his holy ones. Yes, the heavens are not clean in his sight;

¹⁵ چه رسد به انسان فاسد و ناچیز که شرارت را مثل آب می‌نوشد.

¹⁶how much less one who is abominable and corrupt, a man who drinks iniquity like water!

¹⁶ اکنون به من گوش بده تا آنچه را که می‌دانم به تو بگویم.

¹⁷“I will show you, listen to me; that which I have seen I will declare:

¹⁷ اینها حقایقی هستند که من از اشخاص دانشمند و حکیم آموختم که نیاکانشان آنها را مخفی نکردند.

¹⁸(Which wise men have told by their fathers, and have not hidden it;

¹⁸ در آن وقت بیگانه‌ای در سرزمینشان نبود که آنها را از راه راست منحرف کند.

¹⁹to whom alone the land was given, and no stranger passed among them):

¹⁹ اشخاص شریر که به دیگران ظلم می‌کنند در سراسر عمر خود در عذاب هستند.

²⁰the wicked man writhes in pain all his days, even the number of years that are laid up for the oppressor.

²⁰ صداهای ترسناک در گوششان می‌پیچد. در وقتی‌که فکر می‌کنند آسوده و آرام است، ناگهان مورد حملهٔ غارتگران قرار می‌گیرند.

²¹A sound of terrors is in his ears. In prosperity the destroyer shall come on him.

²¹ امید فرار از تاریکی برایشان نیست و عاقبت با شمشیر هلاک می‌شوند.

²²He doesn’t believe that he shall return out of darkness. He is waited for by the sword.

²² برای یک لقمهٔ نان آواره می‌شوند و می‌دانند آینده‌ای تاریک در پیش‌رو دارند.

²³He wanders abroad for bread, saying, ‘Where is it?’ He knows that the day of darkness is ready at his hand.

²³ مصیبت و بدبختی مثل پادشاهی که برای جنگ آماده باشد آنها را به وحشت می‌اندازد.

²⁴Distress and anguish make him afraid. They prevail against him, as a king ready to the battle.

²⁴ زیرا دست خود را برضد خدا دراز کرده‌اند و با او می‌جنگند.

²⁵Because he has stretched out his hand against God, and behaves himself proudly against the Almighty;

²⁵ با گستاخی سپر خود را به دست گرفته، به او حمله می‌کنند.

²⁶he runs at him with a stiff neck, with the thick shields of his bucklers;

²⁶ آنها هرچند از مال دنیا بی‌نیاز باشند،

²⁷because he has covered his face with his fatness, and gathered fat on his thighs.

²⁷ امّا سرانجام در شهرهای ویران و خانه‌های غیر مسکون که در حال فروریختن هستند، به سر خواهند برد.

²⁸He has lived in desolate cities, in houses which no one inhabited, which were ready to become heaps.

²⁸ ثروتشان برباد می‌رود و چیزی برایشان باقی نمی‌ماند.

²⁹He shall not be rich, neither shall his substance continue, neither shall their possessions be extended on the earth.

²⁹ نمی‌توانند از تاریکی فرار کنند و مانند درختی که آتش بگیرد و شاخه‌هایش بسوزد و شکوفه‌هایش دستخوش باد شود، دار و ندار خود را از دست می‌دهند.

³⁰He shall not depart out of darkness. The flame shall dry up his branches. By the breath of God’s mouth shall he go away.

³⁰ ایشان نباید با چیزهای بیهوده و ناپایدار خود را فریب دهند، زیرا نصیب ایشان بیهودگی خواهد بود.

³¹Let him not trust in emptiness, deceiving himself; for emptiness shall be his reward.

³¹ و پیش از آن که چشم از جهان بپوشد، برایش معلوم می‌شود که تکیه کردن به چیزهای فانی بیهوده است.

³²It shall be accomplished before his time. His branch shall not be green.

³² مانند تاک که غوره‌هایش پیش از رسیدن بریزند و مانند درخت زیتون که شکوفه‌هایش ریخته‌اند، بی‌ثمر می‌گردد.

³³He shall shake off his unripe grape as the vine, and shall cast off his flower as the olive tree.

³³ اشخاص بی‌خدا، بی‌کس خواهند ماند و خانهٔ رشوه‌خواران در آتش می‌سوزد. آنها برای شرارت نقشه می‌کشند و دلهایشان پُر از مکر و حیله است.

³⁴For the company of the godless shall be barren, and fire shall consume the tents of bribery.

³⁴ آنها برای شرارت نقشه می‌کشند و دلهایشان پُر از مکر و حیله است.

³⁵They conceive mischief, and bring forth iniquity. Their heart prepares deceit.”