¹Job again took up his parable, and said,

¹ به حیات خدای قادر مطلق که حق مرا پایمال کرده و زندگی را به من تلخ نموده است، قسم می‌خوردم

²“As God lives, who has taken away my right, the Almighty, who has made my soul bitter.

² که تا جان به تن دارم و تا زمانی که خدا به من نَفَس ‌دهد،

³(For the length of my life is still in me, and the spirit of God is in my nostrils);

³ دهان من هیچ چیز شریرانه‌ای نخواهد گفت و زبانم هرگز دروغ نخواهد گفت.

⁴surely my lips shall not speak unrighteousness, neither shall my tongue utter deceit.

⁴ من هیچ‌گاه حرف شما را تصدیق نمی‌کنم و تا زمانی که بمیرم، ادّعای بی‌گناهی می‌کنم

⁵Far be it from me that I should justify you. Until I die I will not put away my integrity from me.

⁵ من هرگز از برحق بودن ادّعایم صرف‌نظر نخواهم کرد، وجدان من پاک است.

⁶I hold fast to my righteousness, and will not let it go. My heart shall not reproach me so long as I live.

⁶ باشد تا کسانی‌که با من مخالفند و علیه من می‌جنگندند، مانند شریران و خطاکاران جزا ببینند.

⁷“Let my enemy be as the wicked. Let him who rises up against me be as the unrighteous.

⁷ اگر خدا شخص بی‌خدا را هلاک کند و به زندگی‌اش خاتمه بدهد، چه امیدی برایش باقی می‌ماند؟

⁸ آیا خدا فریادشان را در وقت سختی و مشکلات می‌شنود؟

⁹ آنها باید از وجود قادر مطلق لذّت ببرند و در همهٔ اوقات از او کمک بخواهند.

¹⁰Will he delight himself in the Almighty, and call on God at all times?

¹⁰ بگذارید که دربارهٔ قدرت خدا شما را تعلیم دهم، و نقشه‌های قادر مطلق را برایتان توضیح دهم.

¹¹I will teach you about the hand of God. That which is with the Almighty will I not conceal.

¹¹ یقین دارم که خود شما هم تا اندازه‌ای از کارهای او آگاه هستید، پس چرا بیهوده سخن می‌گویید؟ صوفر

¹²Behold, all of you have seen it yourselves; why then have you become altogether vain?

¹² این است سرنوشت مردم خطاکار و ظالم، که خدای قادر مطلق برایشان تعیین فرموده است:

¹³“This is the portion of a wicked man with God, the heritage of oppressors, which they receive from the Almighty.

¹³ این مردم دارای فرزندان زیادی می‌شوند، امّا آنها یا با شمشیر به قتل می‌رسند و یا از گرسنگی می‌میرند.

¹⁴If his children are multiplied, it is for the sword. His offspring shall not be satisfied with bread.

¹⁴ کسانی هم که باقی بمانند، در اثر مرض و بلا به زیر خاک می‌روند که حتّی بیوه‌های آنها هم برای آنها گریه و ماتم نمی‌کنند.

¹⁵Those who remain of him shall be buried in death. His widows shall make no lamentation.

¹⁵ مردم خطاکار هرچند مثل ریگ دریا پول جمع کنند و صندوقهای پُر از لباس داشته باشند،

¹⁶Though he heap up silver as the dust, and prepare clothing as the clay;

¹⁶ امّا عاقبت، اشخاصِ نیک پول آنها را مصرف می‌کنند و لباس ایشان را می‌پوشند.

¹⁷he may prepare it, but the just shall put it on, and the innocent shall divide the silver.

¹⁷ آنها خانه‌هایی می‌سازند که مانند تار عنکبوت و سایبانِ نگهبانان، دوامی ندارد.

¹⁸He builds his house as the moth, as a booth which the watchman makes.

¹⁸ آنها ثروتمند به بستر می‌روند، امّا وقتی بیدار می‌شوند و چشم باز می‌کنند، می‌بینند که ثروتشان از دست رفته است.

¹⁹He lies down rich, but he shall not do so again. He opens his eyes, and he is not.

¹⁹ سیلاب وحشت آنها را فرا می‌گیرد و توفانِ نیستی در شب آنها را با خود می‌برد.

²⁰Terrors overtake him like waters. A storm steals him away in the night.

²⁰ باد شرقی آنها را به هوا بلند می‌کند و از خانه‌هایشان دور می‌سازد.

²¹The east wind carries him away, and he departs. It sweeps him out of his place.

²¹ با بی‌رحمی بر آنها که در حال فرار هستند می‌وزد. به‌خاطر مصیبتی که بر سر آنها آمده است، دست می‌زنند و آنها را مسخره می‌کنند.

²²For it hurls at him, and does not spare, as he flees away from his hand.

²² به‌خاطر مصیبتی که بر سر آنها آمده است، دست می‌زنند و آنها را مسخره می‌کنند.

²³Men shall clap their hands at him, and shall hiss him out of his place.