¹“Do you know the time when the mountain goats give birth? Do you watch when the doe bears fawns?

¹ «آیا می‌دانی که بُز کوهی چه وقت می‌زاید؟ آیا وضع حمل آهو را مشاهده کرده‌ای؟

²Can you number the months that they fulfill? Or do you know the time when they give birth?

² آیا مدّت حاملگی و زمان زاییدن او را می‌دانی؟

³They bow themselves, they bring forth their young, they end their labor pains.

³ بچّه‌هایش در صحرا بزرگ و قوی می‌شوند، بعد از پدر و مادر جدا شده، دیگر برنمی‌گردند.

⁴Their young ones become strong. They grow up in the open field. They go forth, and don’t return again.

⁴ چه کسی به الاغ وحشی آزادی داد و آن را رها کرد؟

⁵“Who has set the wild donkey free? Or who has loosened the bonds of the swift donkey,

⁵ من بیابان را خانه‌اش و شوره زارها را مسکنش ساختم.

⁶Whose home I have made the wilderness, and the salt land his dwelling place?

⁶ شور و غوغای شهر را دوست ندارد و صدای چوپان به گوشش نمی‌رسد.

⁷He scorns the tumult of the city, neither does he hear the shouting of the driver.

⁷ دامنهٔ کوهها چراگاه آن است و آنجا در جستجوی علف می‌باشد.

⁸The range of the mountains is his pasture, He searches after every green thing.

⁸ آیا گاو وحشی می‌خواهد تو را خدمت کند؟ آیا در کنار آخور تو می‌خوابد؟

⁹“Will the wild ox be content to serve you? Or will he stay by your feeding trough?

⁹ آیا می‌توانی آن گاو را با ریسمان ببندی تا زمینت را شخم بزند؟

¹⁰Can you hold the wild ox in the furrow with his harness? Or will he till the valleys after you?

¹⁰ آیا به قوّت زیادش اعتماد داری که کارهایت را به او بسپاری؟

¹¹Will you trust him, because his strength is great? Or will you leave to him your labor?

¹¹ آیا باور می‌‌کنی که اگر او را بفرستی محصولت را می‌آورد و در خرمنگاه جمع می‌کند؟

¹²Will you confide in him, that he will bring home your seed, and gather the grain of your threshing floor?

¹² شترمرغ با غرور بال می‌زند، امّا پر و بال آن طوری نیست که بتواند پرواز کند.

¹³“The wings of the ostrich wave proudly; but are they the feathers and plumage of love?

¹³ شترمرغ به روی زمین تخم می‌گذارد، تا خاک آن را گرم نگه دارد.

¹⁴For she leaves her eggs on the earth, warms them in the dust,

¹⁴ غافل از اینکه ممکن است کسی آن را زیر پا له کند یا حیوانی وحشی آن را پایمال کند.

¹⁵and forgets that the foot may crush them, or that the wild animal may trample them.

¹⁵ با جوجه‌های خود با چنان خشونتی رفتار می‌کند که گویی مال خودش نیستند و به زحمتی که کشیده بی‌تفاوت است و اگر جوجه‌هایش بمیرند، اعتنا نمی‌کند.

¹⁶She deals harshly with her young ones, as if they were not hers. Though her labor is in vain, she is without fear,

¹⁶ زیرا خدا به او شعور نداده و او را از عقل محروم کرده است.

¹⁷because God has deprived her of wisdom, neither has he imparted to her understanding.

¹⁷ امّا هرگاه بالهای خود را باز کند و بدود، هیچ اسب و سوارکاری به او نمی‌رسد.

¹⁸When she lifts up herself on high, she scorns the horse and his rider.

¹⁸ آیا این تو بودی که اسب را قدرتمند ساختی؟ و به آن یال دادی؟

¹⁹“Have you given the horse might? Have you clothed his neck with a quivering mane?

¹⁹ آیا تو او را وادار می‌سازی که مثل ملخ جست و خیز کند و شیههٔ ترسناک بکشد؟

²⁰Have you made him to leap as a locust? The glory of his snorting is awesome.

²⁰ می‌بینی که چگونه با غرور سُم خود را بر زمین می‌کوبد و از نیروی خود لذّت می‌برد و به جنگ می‌رود.

²¹He paws in the valley, and rejoices in his strength. He goes out to meet the armed men.

²¹ ترس در دلش راه ندارد و بدون هراس با شمشیر مقابله می‌کند.

²²He mocks at fear, and is not dismayed, neither does he turn back from the sword.

²² از سر و صدای اسلحه و برق نیزه و گُرز نمی‌ترسد.

²³The quiver rattles against him, the flashing spear and the javelin.

²³ با شنیدن صدای نعرهٔ جنگ، دیگر آرام نمی‌گیرد و با خشم و هیجان به میدان جنگ می‌تازد.

²⁴He eats up the ground with fierceness and rage, neither does he stand still at the sound of the trumpet.

²⁴ با شنیدن صدای شیپور شیهه می‌کشد و از دور بوی جنگ به مشامش می‌رسد و فریاد و خروش فرماندهان، او را به هیجان می‌آورد.

²⁵As often as the trumpet sounds he snorts, ‘Aha!’ He smells the battle afar off, the thunder of the captains, and the shouting.

²⁵ آیا تو به شاهین آموخته‌ای که چگونه پرواز کند و بالهای خود را به سوی جنوب بگشاید؟

²⁶“Is it by your wisdom that the hawk soars, and stretches her wings toward the south?

²⁶ آیا عقاب به فرمان تو آشیانهٔ خود را بر فراز قلّهٔ بلند می‌سازد؟

²⁷Is it at your command that the eagle mounts up, and makes his nest on high?

²⁷ ببین ‌که چطور بالای صخره‌‌ها خانه می‌سازد و بر سنگهای تیز می‌نشیند.

²⁸On the cliff he dwells, and makes his home, on the point of the cliff, and the stronghold.

²⁸ از آنجا شکار خود را زیر نظر می‌گیرد و چشمان تیزبینش، از دور آن را می‌بیند. جایی که لاشه باشد، حاضر می‌شود و جوجه‌هایش خون آن را می‌مکند.

²⁹From there he spies out the prey. His eyes see it afar off.

²⁹ جایی که لاشه باشد، حاضر می‌شود و جوجه‌هایش خون آن را می‌مکند.

³⁰His young ones also suck up blood. Where the slain are, there he is.”