¹Better is the poor who walks in his integrity than he who is perverse in his lips and is a fool.

¹ بهتر است انسان فقیر باشد و با صداقت زندگی کند، تا اینکه دروغگویی احمق باشد.

²It isn’t good to have zeal without knowledge; nor being hasty with one’s feet and missing the way.

² داشتن دل و جرأت بدون حکمت بی‌فایده است و عجله باعث اشتباه می‌شود.

³The foolishness of man subverts his way; his heart rages against Yahweh.

³ انسان با حماقت خود زندگی خود را تباه می‌کند و بعد گناه را به گردن خداوند می‌اندازد.

⁴Wealth adds many friends, but the poor is separated from his friend.

⁴ شخص ثروتمند دوستان بسیار پیدا می‌کند، امّا دوستان آدم فقیر از او جدا می‌شوند.

⁵A false witness shall not be unpunished. He who pours out lies shall not go free.

⁵ شاهد دروغگو بی‌سزا نمی‌ماند و کسی‌که همیشه دروغ می‌گوید، جان سالم به در نخواهد برد.

⁶Many will entreat the favor of a ruler, and everyone is a friend to a man who gives gifts.

⁶ مردم دوست دارند که پیش بزرگان شیرین زبانی کنند و با کسانی دوست شوند که سخاوتمند هستند.

⁷All the relatives of the poor shun him: how much more do his friends avoid him! He pursues them with pleas, but they are gone.

⁷ وقتی انسان فقیر شود، حتّی خویشاوندانش او را ترک می‌کنند، چه رسد به دوستانش، و کوشش او برای بازیافتن آنها به جایی نمی‌رسد.

⁸He who gets wisdom loves his own soul. He who keeps understanding shall find good.

⁸ هر که در بدنبال حکمت است، جان خود را دوست دارد و کسی‌که برای حکمت ارزش قایل شود، سعادتمند خواهد شد.

⁹A false witness shall not be unpunished. He who utters lies shall perish.

⁹ شاهد دروغگو بی‌سزا نمی‌ماند و کسی‌که همیشه دروغ می‌گوید، هلاک خواهد شد.

¹⁰Delicate living is not appropriate for a fool, much less for a servant to have rule over princes.

¹⁰ شایسته نیست که شخص احمق در ناز و نعمت به سر ببرد و یا یک غلام بر امیران حکومت کند.

¹¹The discretion of a man makes him slow to anger. It is his glory to overlook an offense.

¹¹ کسی‌که خشم خود را فرومی‌نشاند، عاقل است و کسی‌که از گناهان دیگران چشم می‌پوشد، سرفراز خواهد شد.

¹²The king’s wrath is like the roaring of a lion, but his favor is like dew on the grass.

¹² غضب پادشاه مانند غرّش شیر است، امّا خشنودی او مثل شبنمی است که بر سبزه می‌نشیند.

¹³A foolish son is the calamity of his father. A wife’s quarrels are a continual dripping.

¹³ فرزند نادان، بلای جان والدین خود است و نق زدنهای زن بهانه‌گیر، مانند قطره‌های آبی است که دایم در حال چکیدن می‌باشد.

¹⁴House and riches are an inheritance from fathers, but a prudent wife is from Yahweh.

¹⁴ خانه و ثروت از اجداد به ارث می‌رسد، امّا زن عاقل هدیهٔ خداوند است.

¹⁵Slothfulness casts into a deep sleep. The idle soul shall suffer hunger.

¹⁵ کسی‌که تنبل است و زیاد می‌خوابد، گرسنه می‌ماند.

¹⁶He who keeps the commandment keeps his soul, but he who is contemptuous in his ways shall die.

¹⁶ از احکام خدا پیروی کن تا زنده بمانی، زیرا هرکسی که آنها را ناچیز شمارد، خواهد مرد.

¹⁷He who has pity on the poor lends to Yahweh; he will reward him.

¹⁷ وقتی به یک فقیر کمک می‌‌کنی، مثل این است که به خداوند قرض می‌دهی و خداوند است که قرض تو را ادا می‌کند.

¹⁸Discipline your son, for there is hope; don’t be a willing party to his death.

¹⁸ فرزند خود را وقتی هنوز جوان است تربیت کن؛ اگر غفلت نمایی، زندگی او را تباه خواهی کرد.

¹⁹A hot-tempered man must pay the penalty, for if you rescue him, you must do it again.

¹⁹ اگر کسی تندخویی کند، بگذار مجازاتش را ببیند. اگر او را کمک کنی، باید همیشه کار خود را تکرار نمایی.

²⁰Listen to counsel and receive instruction, that you may be wise in your latter end.

²⁰ اگر به پند و نصیحت گوش دهی تا آخر عمر از حکمت برخوردار خواهی بود.

²¹There are many plans in a man’s heart, but Yahweh’s counsel will prevail.

²¹ انسان نقشه‌های زیادی در سر می‌پروراند، امّا نقشه‌هایی که مطابق با خواست خداوند باشد، انجام خواهند شد.

²²That which makes a man to be desired is his kindness. A poor man is better than a liar.

²² مهر و وفا زینت انسان است. بهتر است که انسان فقیر باشد نه دروغگو.

²³The fear of Yahweh leads to life, then contentment; he rests and will not be touched by trouble.

²³ خداترسی به انسان حیات می‌بخشد و او را کامیاب ساخته از هر بلایی محفوظ می‌دارد.

²⁴The sluggard buries his hand in the dish; he will not so much as bring it to his mouth again.

²⁴ آدم تنبل دست خود را به سوی بشقاب دراز می‌کند، امّا از فرط تنبلی لقمه را به دهان خود نمی‌گذارد.

²⁵Flog a scoffer, and the simple will learn prudence; rebuke one who has understanding, and he will gain knowledge.

²⁵ شخص مسخره کننده را سرزنش کن تا وسیلهٔ عبرت جاهلان گردد. اشتباهات شخص فهمیده را به او نشان بده تا فهمیده‌تر گردد.

²⁶He who robs his father and drives away his mother, is a son who causes shame and brings reproach.

²⁶ هر که با پدر خود بد رفتاری کند و مادر خود از خانه بیرون کند، ننگ و رسوایی به بار می‌آورد.

²⁷If you stop listening to instruction, my son, you will stray from the words of knowledge.

²⁷ فرزندم، از تعلیمی که تو را از عقل دور سازد، خودداری کن.

²⁸A corrupt witness mocks justice, and the mouth of the wicked gulps down iniquity.

²⁸ شاهد فرومایه عدالت را مسخره می‌کند و شریران از گناه کردن لذّت می‌برند. مسخره کنندگان و اشخاص احمق مجازات خواهند شد.

²⁹Penalties are prepared for scoffers, and beatings for the backs of fools.

²⁹ مسخره کنندگان و اشخاص احمق مجازات خواهند شد.