¹The Mighty One, God, Yahweh, speaks, and calls the earth from sunrise to sunset.

¹ خداوند، خدای قادر مطلق، تمام مردم روی زمین را، از شرق تا غرب، احضار نموده سخن می‌گوید:

²Out of Zion, the perfection of beauty, God shines forth.

² نور جمال او از صهیون که جلوه‌گاه زیبایی است می‌درخشد.

³Our God comes, and does not keep silent. A fire devours before him. It is very stormy around him.

³ خدای ما می‌آید، امّا نه در سکوت، بلکه با آتش سوزنده که در پیشاپیش اوست و توفان سهمگین که در اطراف اوست.

⁴He calls to the heavens above, to the earth, that he may judge his people:

⁴ آسمانها و زمین را به گواهی می‌طلبد تا بر قوم خود داوری کند.

⁵“Gather my saints together to me, those who have made a covenant with me by sacrifice.”

⁵ او می‌فرماید: «جمع شوید ای مؤمنانی که با قربانی‌های خود با من پیمان بستید.»

⁶The heavens shall declare his righteousness, for God himself is judge. Selah.

⁶ آسمانها اعلام می‌کنند که خدا عادل است، و او خودش داوری می‌کند.

⁷“Hear, my people, and I will speak; Israel, and I will testify against you. I am God, your God.

⁷ ای قوم من بشنوید، من سخن می‌گویم؛ ای اسرائیل، بدانید که من خدا هستم، خدای شما که علیه شما گواهی می‌دهم.

⁸I don’t rebuke you for your sacrifices. Your burnt offerings are continually before me.

⁸ من در مورد قربانی‌های شما و قربانی‌های سوختنی شما، که پیوسته تقدیم می‌کنید، شما را سرزنش نمی‌کنم.

⁹I have no need for a bull from your stall, nor male goats from your pens.

⁹ من به گاو مزرعهٔ شما و به بُز گلّهٔ شما احتیاجی ندارم،

¹⁰For every animal of the forest is mine, and the livestock on a thousand hills.

¹⁰ زیرا همهٔ حیوانات جنگل و تمام چارپایانی که بر هزاران کوه و تپّه می‌چرند، از آن من هستند.

¹¹I know all the birds of the mountains. The wild animals of the field are mine.

¹¹ تمامی پرندگان و تمام حیوانات صحرا از آن من می‌باشند.

¹²If I were hungry, I would not tell you, for the world is mine, and all that is in it.

¹² اگر گرسنه هم می‌بودم به شما نمی‌گفتم، زیرا که من مالک تمام جهان و هرچه در آن است می‌باشم.

¹³Will I eat the flesh of bulls, or drink the blood of goats?

¹³ مگر من گوشت گاو می‌خورم و یا خون بُز می‌نوشم؟

¹⁴Offer to God the sacrifice of thanksgiving. Pay your vows to the Most High.

¹⁴ بلکه شکرگزاری‌های شما، قربانی‌های شما باشد و به قولی که به قادر متعال داده‌اید، وفا کنید.

¹⁵Call on me in the day of trouble. I will deliver you, and you will honor me.”

¹⁵ در مواقع سختی و مشکلات مرا صدا کنید. من شما را رهایی می‌دهم و شما مرا ستایش خواهید کرد.

¹⁶But to the wicked God says, “What right do you have to declare my statutes, that you have taken my covenant on your lips,

¹⁶ امّا خداوند به شریران می‌فرماید: «شما حق ندارید که احکام مرا بیان کنید و دربارهٔ پیمان من حرف بزنید.

¹⁷since you hate instruction, and throw my words behind you?

¹⁷ زیرا نمی‌خواهید که من شما را اصلاح کنم و احکام مرا بجا نمی‌آورید.

¹⁸When you saw a thief, you consented with him, and have participated with adulterers.

¹⁸ دوست دزدان هستید و با زناکاران همنشین می‌شوید.

¹⁹“You give your mouth to evil. Your tongue frames deceit.

¹⁹ «زبان شما همیشه به فریب‌آلوده است و از دروغ گفتن شرم ندارید.

²⁰You sit and speak against your brother. You slander your own mother’s son.

²⁰ به برادرت تهمت می‌زنی و از او بدگویی می‌کنی.

²¹You have done these things, and I kept silent. You thought that I was just like you. I will rebuke you, and accuse you in front of your eyes.

²¹ تو همهٔ این کارها را انجام دادی و من چیزی نگفتم. تو گمان کردی که من هم مانند تو هستم. امّا حالا تو را سرزنش نموده محکوم می‌سازم.

²²“Now consider this, you who forget God, lest I tear you into pieces, and there be none to deliver.

²² «ای کسانی‌که مرا فراموش کرده‌اید، به من گوش دهید، وگرنه شما را نابود خواهم كرد و کسی نخواهد بود که شما را رهایی دهد. شکرگزاری، قربانی شایسته‌ای است که با آن مرا احترام می‌کنید و من همهٔ کسانی را که از من اطاعت کنند، نجات خواهم داد.»

²³Whoever offers the sacrifice of thanksgiving glorifies me, and prepares his way so that I will show God’s salvation to him.”

²³ شکرگزاری، قربانی شایسته‌ای است که با آن مرا احترام می‌کنید و من همهٔ کسانی را که از من اطاعت کنند، نجات خواهم داد.»