¹Let God arise! Let his enemies be scattered! Let them who hate him also flee before him.

¹ خدایا، برخیز و دشمنانت را پراکنده ساز. آنانی که از تو نفرت دارند از درگاه تو بگریزند.

²As smoke is driven away, so drive them away. As wax melts before the fire, so let the wicked perish at the presence of God.

² مانند دودی که در برابر باد محو می‌شود، آنان را پراکنده ساز، همچنان‌که موم در برابر آتش، آب می‌شود، گناهکاران در پیشگاه خدا هلاک می‌شوند.

³But let the righteous be glad. Let them rejoice before God. Yes, let them rejoice with gladness.

³ امّا نیکوکاران خوشحال می‌شوند و در حضور خدا سرافراز می‌گردند و فریاد شادی برمی‌آورند.

⁴Sing to God! Sing praises to his name! Extol him who rides on the clouds: to Yah, his name! Rejoice before him!

⁴ برای خدا سرود بخوانید و نام او را بستایید. برای او که بر ابرها سوار است، با آواز بلند بسرایید. نام او خداوند است، در پیشگاه وی شادی کنید.

⁵A father of the fatherless, and a defender of the widows, is God in his holy habitation.

⁵ خدا که در بارگاه مقدّس خود می‌باشد، پدر یتیمان و دادرس بیوه زنان است.

⁶God sets the lonely in families. He brings out the prisoners with singing, but the rebellious dwell in a sun-scorched land.

⁶ آوارگان را سر و سامان می‌دهد و اسیران را با شادمانی آزاد می‌کند. امّا گردنکشان را آوارهٔ بیابان می‌سازد.

⁷God, when you went forth before your people, when you marched through the wilderness... Selah.

⁷ ای خدا، هنگامی‌که قوم خود را در بیابان هدایت می‌کردی،

⁸The earth trembled. The sky also poured down rain at the presence of the God of Sinai— at the presence of God, the God of Israel.

⁸ زمین لرزید، از آسمان باران بارید و کوه سینا از هیبت حضور تو ای خدای اسرائیل، به لرزه درآمد.

⁹You, God, sent a plentiful rain. You confirmed your inheritance, when it was weary.

⁹ ای خدا، تو باران فراوان بر زمین فرستادی تا آن را شاداب و سرسبز گرداند،

¹⁰Your congregation lived therein. You, God, prepared your goodness for the poor.

¹⁰ قوم تو در آن ساکن گردید و ای خدا، تو از رحمت خود، حاجات نیازمندان را برآوردی.

¹¹The Lord announced the word. The ones who proclaim it are a great company.

¹¹ خداوند فرمان داد و زنان این مژده را به مردم رساندند:

¹²“Kings of armies flee! They flee!” She who waits at home divides the spoil,

¹² «پادشاهان و سپاهیان آنها می‌گریزند!» زنان در خانه‌های خود غنایمی را که به دست آورده‌اند، تقسیم می‌کنند.

¹³while you sleep among the campfires, the wings of a dove sheathed with silver, her feathers with shining gold.

¹³ آنانی که در آغل گوسفندان می‌خوابیدند، اکنون مانند کبوتری که بالهایش نقره‌ای و پرهایش طلایی است، آراسته شده‌اند.

¹⁴When the Almighty scattered kings in her, it snowed on Zalmon.

¹⁴ خداوند متعال پادشاهان را مانند دانه‌های برف بر کوه صلمون پراکنده ساخت.

¹⁵The mountains of Bashan are majestic mountains. The mountains of Bashan are rugged.

¹⁵ ای کوه با عظمت باشان و ای قلّه‌های بلند!

¹⁶Why do you look in envy, you rugged mountains, at the mountain where God chooses to reign? Yes, Yahweh will dwell there forever.

¹⁶ ای قلّه‌های بلند باشان، چرا با حسرت به کوهی که خدا آن را برای سکونت خود اختیار کرد، و مسکن ابدی او شد، می‌نگرید؟

¹⁷The chariots of God are tens of thousands and thousands of thousands. The Lord is among them, from Sinai, into the sanctuary.

¹⁷ خداوند با هزاران هزار ارّابه از کوه سینا به جایگاه مقدّس خود آمد.

¹⁸You have ascended on high. You have led away captives. You have received gifts among men, yes, among the rebellious also, that Yah God might dwell there.

¹⁸ بعد به عالم بالا صعود فرمود و عدّه‌ای را با خود به اسارت برد. از آدمیان، حتّی از یاغیان و سرکشان هدایایی دریافت نموده است. خداوند، خدا در آنجا سکونت خواهد کرد.

¹⁹Blessed be the Lord, who daily bears our burdens, even the God who is our salvation. Selah.

¹⁹ سپاس بر خداوند که هر روز بارهای ما را متحمّل می‌شود. او خدای نجات‌دهندهٔ ماست.

²⁰God is to us a God of deliverance. To Yahweh, the Lord, belongs escape from death.

²⁰ خدای ما، خدای نجات‌دهنده است. خداوند خدای ما، ما را از مرگ می‌رهاند.

²¹But God will strike through the head of his enemies, the hairy scalp of such a one as still continues in his guiltiness.

²¹ خداوند سر دشمنانش را که در گناه به سر می‌برند، خواهد شکست.

²²The Lord said, “I will bring you again from Bashan, I will bring you again from the depths of the sea;

²² خداوند فرمود: «من دشمنانتان را از باشان و اعماق اقیانوسها برمی‌گردانم،

²³That you may crush them, dipping your foot in blood, that the tongues of your dogs may have their portion from your enemies.”

²³ تا شما در خون آنها راه بروید و سگهای شما خون آنان را بخورند.»

²⁴They have seen your processions, God, even the processions of my God, my King, into the sanctuary.

²⁴ خدایا، ای خدای من و ای پادشاه من، حرکت پیروزمندانهٔ تو را که به خانهٔ مقدّس خود وارد می‌شوی، همه دیدند.

²⁵The singers went before, the minstrels followed after, in the midst of the ladies playing with tambourines,

²⁵ سرایندگان در پیش، نوازندگان در پس و دوشیزگان در وسط دف زنان حرکت می‌کنند.

²⁶“Bless God in the congregations, even the Lord in the assembly of Israel!”

²⁶ خدا را در حضور جماعت او ستایش کنید. ای فرزندان یعقوب خدا را ستایش کنید.

²⁷There is little Benjamin, their ruler, the princes of Judah, their council, the princes of Zebulun, and the princes of Naphtali.

²⁷ اول طایفهٔ بنیامین که کوچکترین طایفه‌هاست سپس رهبران طایفهٔ یهودا با گروه خود و بعد رهبران طایفهٔ زبولون و نفتالی حرکت می‌کنند.

²⁸Your God has commanded your strength. Strengthen, God, that which you have done for us.

²⁸ خدایا، قدرتت را آشکار کن، قدرتی را که به جای ما به کار برده‌ای.

²⁹Because of your temple at Jerusalem, kings shall bring presents to you.

²⁹ به‌خاطر خانهٔ تو که در اورشلیم است، پادشاهان جهان هدایا برای تو خواهند آورد.

³⁰Rebuke the wild animal of the reeds, the multitude of the bulls, with the calves of the peoples. Being humbled, may it bring bars of silver. Scatter the nations that delight in war.

³⁰ مصر، آن حیوان وحشی نیزار و اقوام دیگر را که مانند گلّه‌های گاو و گوساله هستند توبیخ نما؛ تا آن که به فرمان تو تسلیم شوند و نقره‌های خود را به تو تقدیم نمایند و آنانی را که طالب جنگ می‌باشند، پراکنده گردان.

³¹Princes shall come out of Egypt. Ethiopia shall hurry to stretch out her hands to God.

³¹ مصر سفیران خود را خواهد فرستاد؛ و حبشه دست دعا به سوی خدا خواهد برافراشت.

³²Sing to God, you kingdoms of the earth! Sing praises to the Lord! Selah.

³² ای کشورهای جهان، برای خدا سرود شکرگزاری بخوانید و برای خداوند بسرایید.

³³To him who rides on the heaven of heavens, which are of old; behold, he utters his voice, a mighty voice.

³³ برای او که بر آسمانهای قدیم نشسته است و از آنجا صدای با هیبت او به گوش می‌رسد.

³⁴Ascribe strength to God! His excellency is over Israel, his strength is in the skies.

³⁴ قدرت خدا را اعلام کنید. قوم اسرائیل از شکوه و جلال او برخوردار است و عظمت او در آسمانها دیده می‌شود. مهیب است خدا، خدای اسرائیل در جایگاه مقدّس خود؛ او به قوم خود قدرت و نیرو می‌بخشد. متبارک باد خدا!

³⁵You are awesome, God, in your sanctuaries. The God of Israel gives strength and power to his people. Praise be to God!

³⁵ مهیب است خدا، خدای اسرائیل در جایگاه مقدّس خود؛ او به قوم خود قدرت و نیرو می‌بخشد. متبارک باد خدا!