¹Sing aloud to God, our strength! Make a joyful shout to the God of Jacob!

¹ برای خدایی که قوّت ماست، سرود شادی بسرایید و برای خدای یعقوب آواز شادمانی سر دهید.

²Raise a song, and bring here the tambourine, the pleasant lyre with the harp.

² دف را بیاورید و با بربط و رباب سرود بخوانید.

³Blow the trumpet at the New Moon, at the full moon, on our feast day.

³ شیپور را در روزهای عید به صدا درآورید، در ماه نو و زمانی كه ماه كامل است.

⁴For it is a statute for Israel, an ordinance of the God of Jacob.

⁴ زیرا این رسمی است برای اسرائیل و دستوری است از جانب خدای یعقوب،

⁵He appointed it in Joseph for a testimony, when he went out over the land of Egypt, I heard a language that I didn’t know.

⁵ آن را به مردم اسرائیل داد، هنگامی‌که از مصر بیرون رفتند. صدای ناآشنایی به گوشم می‌رسد که می‌گوید:

⁶“I removed his shoulder from the burden. His hands were freed from the basket.

⁶ «بار سنگین را از دوشتان برداشتم و دستهایتان را از حمل سبدها آزاد نمودم.

⁷You called in trouble, and I delivered you. I answered you in the secret place of thunder. I tested you at the waters of Meribah.” Selah.

⁷ هنگامی‌که در سختی بودید و به من روی آوردید، من شما را نجات دادم. از میان رعد تو را اجابت کردم، و در کنار چشمه‏‌های مریبا شما را آزمایش نمودم.

⁸“Hear, my people, and I will testify to you, Israel, if you would listen to me!

⁸ ای قوم من، به هشدار من توجّه کنید؛ ای بنی‌اسرائیل، از شما می‌‌‌‌خواهم که به من گوش دهید.

⁹There shall be no strange god in you, neither shall you worship any foreign god.

⁹ شما هرگز نباید خدای دیگری را بپرستید و به خدای بیگانه سجده کنید.

¹⁰I am Yahweh, your God, who brought you up out of the land of Egypt. Open your mouth wide, and I will fill it.

¹⁰ من خداوند، خدای شما هستم، که شما را از مصر خارج کردم. دهان خود را باز کنید و شما را سیر خواهم کرد.

¹¹But my people didn’t listen to my voice. Israel desired none of me.

¹¹ «امّا قوم من به سخنان من گوش ندادند و بنی‌اسرائیل از من اطاعت نکردند.

¹²So I let them go after the stubbornness of their hearts, that they might walk in their own counsels.

¹² بنابراین آنها را به حال خودشان گذاشتم تا خواهش‌های خود را بجا آورند.

¹³Oh that my people would listen to me, that Israel would walk in my ways!

¹³ ای کاش قوم من به من گوش می‌دادند و بنی‌اسرائیل از من اطاعت می‌کردند.

¹⁴I would soon subdue their enemies, and turn my hand against their adversaries.

¹⁴ آنگاه بزودی دشمنانشان را سرکوب می‌نمودم و مخالفان آنها را مجازات می‌کردم.

¹⁵The haters of Yahweh would cringe before him, and their punishment would last forever.

¹⁵ آنهایی که از خداوند نفرت دارند، با ترس در برابر او تعظیم می‌کردند و گرفتار مجازات ابدی می‌شدند. امّا شما را با بهترین گندم خوراک می‌دادم و با عسل وحشی سیر می‌گردانیدم.»

¹⁶But he would have also fed them with the finest of the wheat. I will satisfy you with honey out of the rock.”

¹⁶ امّا شما را با بهترین گندم خوراک می‌دادم و با عسل وحشی سیر می‌گردانیدم.»