1By the rivers of Babylon, there we sat down. Yes, we wept, when we remembered Zion.
1Atje, pranë lumenjve të Babilonisë, rrinim ulur dhe qanim, duke kujtuar Sionin;
2On the willows in its midst, we hung up our harps.
2mbi shelgjet e kësaj toke kishim varur qestet tona.
3For there, those who led us captive asked us for songs. Those who tormented us demanded songs of joy: “Sing us one of the songs of Zion!”
3Atje, ata që na kishin çuar në robëri, na kërkonin fjalët e një kënge, po, ata që na shtypnin kërkonin këngë gëzimi, duke thënë: "Na këndoni një këngë të Sionit".
4How can we sing Yahweh’s song in a foreign land?
4Si mund të këndonim këngët e Zotit në një vend të huaj?
5If I forget you, Jerusalem, let my right hand forget its skill.
5Në rast se të harroj ty, o Jeruzalem, e harroftë dora ime e djathtë çdo shkathtësi;
6Let my tongue stick to the roof of my mouth if I don’t remember you; if I don’t prefer Jerusalem above my chief joy.
6m'u lidhtë gjuha me qiellzën, në rast se nuk të kujtoj ty, në rast se nuk e vë Jeruzalemin përmbi gëzimin tim më të madh.
7Remember, Yahweh, against the children of Edom, the day of Jerusalem; who said, “Raze it! Raze it even to its foundation!”
7Mbaji mënd, o Zot, bijtë e Edomit, që ditën e Jeruzalemit thonin: "Shkatërrojini, shkatërrojini që nga themelet".
8Daughter of Babylon, doomed to destruction, he will be happy who rewards you, as you have served us.
8O bijë e Babilonisë, që duhet të shkatërrohesh, lum ai që do ta lajë të keqen që na ke bërë!
9Happy shall he be, who takes and dashes your little ones against the rock.
9Lum ai që merr foshnjët e tua dhe i përplas kundër shkëmbit!