¹Then Eliphaz the Temanite answered,

¹Temanlı Elifaz şöyle yanıtladı:

²“Should a wise man answer with vain knowledge, and fill himself with the east wind?

²‹‹Bilge kişi boş sözlerle yanıtlar mı,Karnını doğu rüzgarıyla doldurur mu?

³Should he reason with unprofitable talk, or with speeches with which he can do no good?

³Boş sözlerle tartışır,Yararsız söylevler verir mi?

⁴Yes, you do away with fear, and hinder devotion before God.

⁴Tanrı korkusunu bile ortadan kaldırıyor,Tanrının huzurunda düşünmeyi engelliyorsun.

⁵For your iniquity teaches your mouth, and you choose the language of the crafty.

⁵Çünkü suçun ağzını kışkırtıyor,Hilekârların diliyle konuşuyorsun.

⁶Your own mouth condemns you, and not I. Yes, your own lips testify against you.

⁶Kendi ağzın seni suçluyor, ben değil,Dudakların sana karşı tanıklık ediyor.

⁷“Are you the first man who was born? Or were you brought forth before the hills?

⁷‹‹İlk doğan insan sen misin?Yoksa dağlardan önce mi var oldun?

⁸Have you heard the secret counsel of God? Do you limit wisdom to yourself?

⁸Tanrının sırrını mı dinledin de,Yalnız kendini bilge görüyorsun?

⁹What do you know, that we don’t know? What do you understand, which is not in us?

⁹Senin bildiğin ne ki, biz bilmeyelim?Senin anladığın ne ki, bizde olmasın?

¹⁰With us are both the gray-headed and the very aged men, much elder than your father.

¹⁰Bizde ak saçlı da yaşlı da var,Babandan bile yaşlı.

¹¹Are the consolations of God too small for you, even the word that is gentle toward you?

¹¹Az mı geliyor Tanrının avutması sana,Söylediği yumuşak sözler?

¹²Why does your heart carry you away? Why do your eyes flash,

¹²Niçin yüreğin seni sürüklüyor,Gözlerin parıldıyor,

¹³That you turn your spirit against God, and let such words go out of your mouth?

¹³Tanrıya öfkeni gösteriyorsun,Ağzından böyle sözler dökülüyor?

¹⁴What is man, that he should be clean? What is he who is born of a woman, that he should be righteous?

¹⁴‹‹İnsan gerçekten temiz olabilir mi?Kadından doğan biri doğru olabilir mi?

¹⁵Behold, he puts no trust in his holy ones. Yes, the heavens are not clean in his sight;

¹⁵Tanrı meleklerine güvenmiyorsa,Gökler bile Onun gözünde temiz değilse,

¹⁶how much less one who is abominable and corrupt, a man who drinks iniquity like water!

¹⁶Haksızlığı su gibi içenİğrenç, bozuk insana mı güvenecek?

¹⁷“I will show you, listen to me; that which I have seen I will declare:

¹⁷‹‹Dinle beni, sana açıklayayım,Gördüğümü anlatayım,

¹⁸(Which wise men have told by their fathers, and have not hidden it;

¹⁸Bilgelerin atalarından öğrenip bildirdiği,Gizlemediği gerçekleri;

¹⁹to whom alone the land was given, and no stranger passed among them):

¹⁹O atalar ki, ülke yalnız onlara verilmişti,Aralarına henüz yabancı girmemişti.

²⁰the wicked man writhes in pain all his days, even the number of years that are laid up for the oppressor.

²⁰Kötü insan yaşamı boyunca kıvranır,Zorbaya ayrılan yıllar sayılıdır.

²¹A sound of terrors is in his ears. In prosperity the destroyer shall come on him.

²¹Dehşet sesleri kulağından eksilmez,Esenlik içindeyken soyguncunun saldırısına uğrar.

²²He doesn’t believe that he shall return out of darkness. He is waited for by the sword.

²²Karanlıktan kurtulabileceğine inanmaz,Kılıç onu gözler.

²³He wanders abroad for bread, saying, ‘Where is it?’ He knows that the day of darkness is ready at his hand.

²³‹Nerede?› diyerek ekmek ardınca dolaşır,Karanlık günün yanıbaşında olduğunu bilir.

²⁴Distress and anguish make him afraid. They prevail against him, as a king ready to the battle.

²⁴Acı ve sıkıntı onu yıldırır,Savaşa hazır bir kral gibi onu yener.

²⁵Because he has stretched out his hand against God, and behaves himself proudly against the Almighty;

²⁵Çünkü Tanrıya el kaldırmış,Her Şeye Gücü Yetene meydan okumuş,

²⁶he runs at him with a stiff neck, with the thick shields of his bucklers;

²⁶Kalın, yumrulu kalkanıylaOna inatla saldırmıştı.

²⁷because he has covered his face with his fatness, and gathered fat on his thighs.

²⁷‹‹Yüzü semirdiği,Göbeği yağ bağladığı halde,

²⁸He has lived in desolate cities, in houses which no one inhabited, which were ready to become heaps.

²⁸Yıkılmış kentlerde,Taş yığınına dönmüş oturulmaz evlerde oturacak,

²⁹He shall not be rich, neither shall his substance continue, neither shall their possessions be extended on the earth.

²⁹Zengin olmayacak, serveti tükenecek,Malları ülkeye yayılmayacaktır.

³⁰He shall not depart out of darkness. The flame shall dry up his branches. By the breath of God’s mouth shall he go away.

³⁰Karanlıktan kaçamayacak,Filizlerini alev kurutacak,Tanrının ağzından çıkan solukla yok olacaktır.

³¹Let him not trust in emptiness, deceiving himself; for emptiness shall be his reward.

³¹Boş şeye güvenerek kendini aldatmasın,Çünkü ödülü boşluk olacaktır.

³²It shall be accomplished before his time. His branch shall not be green.

³²Gününden önce işi tamamlanacak,Dalı yeşermeyecektir.

³³He shall shake off his unripe grape as the vine, and shall cast off his flower as the olive tree.

³³Asma gibi koruğunu dökecek,Zeytin ağacı gibi çiçeğini dağıtacaktır.

³⁴For the company of the godless shall be barren, and fire shall consume the tents of bribery.

³⁴Çünkü tanrısızlar sürüsü kısır olur,Rüşvetçilerin çadırlarını ateş yakıp yok eder.

³⁵They conceive mischief, and bring forth iniquity. Their heart prepares deceit.”

³⁵Fesada gebe kalıp kötülük doğururlar,İçleri yalan doludur.››