¹Then Job answered,

¹Eyüp şöyle yanıtladı:

²“Listen diligently to my speech. Let this be your consolation.

²‹‹Sözümü dikkatle dinleyin,Bana verdiğiniz avuntu bu olsun.

³Allow me, and I also will speak; After I have spoken, mock on.

³Bırakın ben de konuşayım,Ben konuştuktan sonra alay edin.

⁴As for me, is my complaint to man? Why shouldn’t I be impatient?

⁴‹‹Yakınmam insana mı karşı?Niçin sabırsızlanmayayım?

⁵Look at me, and be astonished. Lay your hand on your mouth.

⁵Bana bakın da şaşın,Elinizi ağzınıza koyun.

⁶When I remember, I am troubled. Horror takes hold of my flesh.

⁶Bunu düşündükçe içimi korku sarıyor,Bedenimi titreme alıyor.

⁷“Why do the wicked live, become old, yes, and grow mighty in power?

⁷Kötüler niçin yaşıyor,Yaşlandıkça güçleri artıyor?

⁸Their child is established with them in their sight, their offspring before their eyes.

⁸Çocukları sapasağlam çevrelerinde,Soyları gözlerinin önünde.

⁹Their houses are safe from fear, neither is the rod of God upon them.

⁹Evleri güvenlik içinde, korkudan uzak,Tanrının sopası onlara dokunmuyor.

¹⁰Their bulls breed without fail. Their cows calve, and don’t miscarry.

¹⁰Boğalarının çiftleşmesi hiç boşa çıkmaz,İnekleri hep doğurur, hiç düşük yapmaz.

¹¹They send forth their little ones like a flock. Their children dance.

¹¹Çocuklarını sürü gibi salıverirler,Yavruları oynaşır.

¹²They sing to the tambourine and harp, and rejoice at the sound of the pipe.

¹²Tef ve lir eşliğinde şarkı söyler,Ney sesiyle eğlenirler.

¹³They spend their days in prosperity. In an instant they go down to Sheol Sheol is the place of the dead. .

¹³Ömürlerini bolluk içinde geçirir,Esenlik içinde ölüler diyarına inerler.

¹⁴They tell God, ‘Depart from us, for we don’t want to know about your ways.

¹⁴Tanrıya, ‹Bizden uzak dur!› derler,‹Yolunu öğrenmek istemiyoruz.

¹⁵What is the Almighty, that we should serve him? What profit should we have, if we pray to him?’

¹⁵Her Şeye Gücü Yeten kim ki, Ona kulluk edelim?Ne kazancımız olur Ona dua etsek?›

¹⁶Behold, their prosperity is not in their hand. The counsel of the wicked is far from me.

¹⁶Ama zenginlikleri kendi ellerinde değil.Kötülerin öğüdü benden uzak olsun.

¹⁷“How often is it that the lamp of the wicked is put out, that their calamity comes on them, that God distributes sorrows in his anger?

¹⁷‹‹Kaç kez kötülerin kandili söndü,Başlarına felaket geldi,Tanrı öfkelendiğinde paylarına düşen kederi verdi?

¹⁸How often is it that they are as stubble before the wind, as chaff that the storm carries away?

¹⁸Kaç kez rüzgarın sürüklediği saman gibi,Kasırganın uçurduğu saman çöpü gibi oldular?

¹⁹You say, ‘God lays up his iniquity for his children.’ Let him recompense it to himself, that he may know it.

¹⁹‹Tanrı babaların cezasını çocuklarına çektirir› diyorsunuz,Kendilerine çektirsin de bilsinler nasıl olduğunu.

²⁰Let his own eyes see his destruction. Let him drink of the wrath of the Almighty.

²⁰Yıkımlarını kendi gözleriyle görsünler,Her Şeye Gücü Yetenin gazabını içsinler.

²¹For what does he care for his house after him, when the number of his months is cut off?

²¹Çünkü sayılı ayları sona erinceGeride bıraktıkları aileleri için niye kaygı çeksinler?

²²“Shall any teach God knowledge, since he judges those who are high?

²²‹‹En yüksektekileri bile yargılayan TanrıyaKim akıl öğretebilir?

²³One dies in his full strength, being wholly at ease and quiet.

²³Biri gücünün doruğunda ölür,Büsbütün rahat ve kaygısız.

²⁴His pails are full of milk. The marrow of his bones is moistened.

²⁴Bedeni iyi beslenmiş,İlikleri dolu.

²⁵Another dies in bitterness of soul, and never tastes of good.

²⁵Ötekiyse acı içinde ölür,İyilik nedir hiç tatmamıştır.

²⁶They lie down alike in the dust. The worm covers them.

²⁶Toprakta birlikte yatarlar,Üzerlerini kurt kaplar.

²⁷“Behold, I know your thoughts, the devices with which you would wrong me.

²⁷‹‹Bakın, düşüncelerinizi,Bana zarar vermek için kurduğunuz düzenleri biliyorum.

²⁸For you say, ‘Where is the house of the prince? Where is the tent in which the wicked lived?’

²⁸‹Büyük adamın evi nerede?› diyorsunuz,‹Kötülerin çadırları nerede?›

²⁹Haven’t you asked wayfaring men? Don’t you know their evidences,

²⁹Yolculara hiç sormadınız mı?Anlattıklarına kulak asmadınız mı?

³⁰that the evil man is reserved to the day of calamity, That they are led forth to the day of wrath?

³⁰Felaket günü kötü insan esirgenir,Gazap günü ona kurtuluş yolu gösterilir.

³¹Who shall declare his way to his face? Who shall repay him what he has done?

³¹Kim davranışını onun yüzüne vurur?Kim yaptığının karşılığını ona ödetir?

³²Yet he will be borne to the grave. Men shall keep watch over the tomb.

³²Mezarlığa taşınır,Kabri başında nöbet tutulur.

³³The clods of the valley shall be sweet to him. All men shall draw after him, as there were innumerable before him.

³³Vadi toprağı tatlı gelir ona,Herkes ardından gider,Önüsıra gidenlerse sayısızdır.

³⁴So how can you comfort me with nonsense, because in your answers there remains only falsehood?”

³⁴‹‹Boş laflarla beni nasıl avutursunuz?Yanıtlarınızdan çıkan tek sonuç yalandır.››