¹“But now those who are younger than I have me in derision, whose fathers I would have disdained to put with my sheep dogs.

¹‹‹Ama şimdi, yaşı benden küçük olanlarBenimle alay etmekte,Oysa babalarını sürümün köpeklerininYanına koymaya tenezzül etmezdim.

²Of what use is the strength of their hands to me, men in whom ripe age has perished?

²Çünkü güçleri tükenmişti,Bileklerinin gücü ne işime yarardı?

³They are gaunt from lack and famine. They gnaw the dry ground, in the gloom of waste and desolation.

³Yoksulluktan, açlıktan bitkindiler,Akşam çölde, ıssız çorak yerlerde kök kemiriyorlardı.

⁴They pluck salt herbs by the bushes. The roots of the broom are their food.

⁴Çalılıklarda karapazı topluyor,Retem kökü yiyorlardı.

⁵They are driven out from the midst of men. They cry after them as after a thief;

⁵Toplumdan kovuluyorlardı,İnsanlar hırsızmışlar gibi onlara bağırıyordu.

⁶So that they dwell in frightful valleys, and in holes of the earth and of the rocks.

⁶Korkunç vadilerde, yerdeki deliklerde,Kaya kovuklarında yaşıyorlardı.

⁷Among the bushes they bray; and under the nettles they are gathered together.

⁷Çalıların arasında anırır,Çalı altında birbirine sokulurlardı.

⁸They are children of fools, yes, children of base men. They were flogged out of the land.

⁸Aptalların, adı sanı belirsiz insanların çocuklarıydılar,Ülkeden kovulmuşlardı.

⁹“Now I have become their song. Yes, I am a byword to them.

⁹‹‹Şimdiyse destan oldum dillerine,Ağızlarına doladılar beni.

¹⁰They abhor me, they stand aloof from me, and don’t hesitate to spit in my face.

¹⁰Benden tiksiniyor, uzak duruyorlar,Yüzüme tükürmekten çekinmiyorlar.

¹¹For he has untied his cord, and afflicted me; and they have thrown off restraint before me.

¹¹Tanrı ipimi çözüp beni alçalttığı içinDizginsiz davranmaya başladılar bana.

¹²On my right hand rise the rabble. They thrust aside my feet, They cast up against me their ways of destruction.

¹²Sağımdaki ayak takımı üzerime yürüyor,Ayaklarımı kaydırıyor,Bana karşı rampalar kuruyorlar.

¹³They mar my path, They set forward my calamity, without anyone’s help.

¹³Yolumu kesiyor,Kimseden yardım görmedenBeni yok etmeye çalışıyorlar.

¹⁴As through a wide breach they come, in the midst of the ruin they roll themselves in.

¹⁴Koca bir gedikten girer gibi ilerliyor,Yıkıntılar arasından üzerime yuvarlanıyorlar.

¹⁵Terrors have turned on me. They chase my honor as the wind. My welfare has passed away as a cloud.

¹⁵Dehşet çöktü üzerime,Onurum rüzgara kapılmış gibi uçtu,Mutluluğum bulut gibi geçip gitti.

¹⁶“Now my soul is poured out within me. Days of affliction have taken hold on me.

¹⁶‹‹Şimdi tükeniyorum,Acı günler beni ele geçirdi.

¹⁷In the night season my bones are pierced in me, and the pains that gnaw me take no rest.

¹⁷Geceleri kemiklerim sızlıyor,Beni kemiren acılar hiç durmuyor.

¹⁸By great force is my garment disfigured. It binds me about as the collar of my coat.

¹⁸Tanrının şiddetiÜzerimdeki giysiye dönüştü,Gömleğimin yakası gibi beni sıkıyor.

¹⁹He has cast me into the mire. I have become like dust and ashes.

¹⁹Beni çamura fırlattı,Toza, küle döndüm.

²⁰I cry to you, and you do not answer me. I stand up, and you gaze at me.

²⁰‹‹Sana yakarıyorum, ama yanıt vermiyorsun,Ayağa kalktığımda gözünü bana dikiyorsun.

²¹You have turned to be cruel to me. With the might of your hand you persecute me.

²¹Bana acımasız davranıyor,Bileğinin gücüyle beni eziyorsun.

²²You lift me up to the wind, and drive me with it. You dissolve me in the storm.

²²Beni kaldırıp rüzgara bindiriyorsun,Fırtınanın içinde darma duman ediyorsun.

²³For I know that you will bring me to death, To the house appointed for all living.

²³Biliyorum, beni ölüme,Bütün canlıların toplanacağı yere götüreceksin.

²⁴“However doesn’t one stretch out a hand in his fall? Or in his calamity therefore cry for help?

²⁴‹‹Kuşkusuz düşenin dostu olmaz,Felakete uğrayıp yardım istediğinde.

²⁵Didn’t I weep for him who was in trouble? Wasn’t my soul grieved for the needy?

²⁵Sıkıntıya düşenler için ağlamaz mıydım?Yoksullar için üzülmez miydim?

²⁶When I looked for good, then evil came; When I waited for light, there came darkness.

²⁶Ama ben iyilik beklerken kötülük geldi,Işık umarken karanlık geldi.

²⁷My heart is troubled, and doesn’t rest. Days of affliction have come on me.

²⁷İçim kaynıyor, rahatım yok,Önümde acı günler var.

²⁸I go mourning without the sun. I stand up in the assembly, and cry for help.

²⁸Yaslı yaslı dolaşıyorum, güneş yok,Topluluk içinde kalkıp feryat ediyorum.

²⁹I am a brother to jackals, and a companion to ostriches.

²⁹Çakallarla kardeş,Baykuşlarla arkadaş oldum.

³⁰My skin grows black and peels from me. My bones are burned with heat.

³⁰Derim karardı, soyuluyor,Kemiklerim ateşten yanıyor.

³¹Therefore my harp has turned to mourning, and my pipe into the voice of those who weep.

³¹Lirimin sesi yas feryadına,Neyimin sesi ağlayanların sesine döndü.