¹“Do you know the time when the mountain goats give birth? Do you watch when the doe bears fawns?

¹‹‹Dağ keçilerinin ne zaman doğurduğunu biliyor musun?Geyiklerin yavruladığı zamanı sen mi gözlüyorsun?

²Can you number the months that they fulfill? Or do you know the time when they give birth?

²Sen mi sayıyorsun doğuruncaya dek geçirdikleri ayları?Doğurdukları zamanı biliyor musun?

³They bow themselves, they bring forth their young, they end their labor pains.

³Çöküp yavrularını doğurur,Kurtulurlar sancılarından.

⁴Their young ones become strong. They grow up in the open field. They go forth, and don’t return again.

⁴Güçlenir, kırda büyür yavrular,Gider, bir daha dönmezler.

⁵“Who has set the wild donkey free? Or who has loosened the bonds of the swift donkey,

⁵‹‹Kim yaban eşeğini başı boş gönderdi,Kim bağlarını çözdü?

⁶Whose home I have made the wilderness, and the salt land his dwelling place?

⁶Yurt olarak ona bozkırı,Barınak olarak tuzlayı verdim.

⁷He scorns the tumult of the city, neither does he hear the shouting of the driver.

⁷Kentteki kargaşaya güler o,Sürücünün bağırdığını duymaz.

⁸The range of the mountains is his pasture, He searches after every green thing.

⁸Otlamak için tepeleri dolaşır,Yeşillik arar.

⁹“Will the wild ox be content to serve you? Or will he stay by your feeding trough?

⁹‹‹Yaban öküzü sana kulluk etmek ister mi?Geceyi senin yemliğinin yanında geçirir mi?

¹⁰Can you hold the wild ox in the furrow with his harness? Or will he till the valleys after you?

¹⁰Sabanla yarık açsın diye ona bağ vurabilir misin?Arkanda, ovalarda tırmık çeker mi?

¹¹Will you trust him, because his strength is great? Or will you leave to him your labor?

¹¹Çok güçlü diye ona bel bağlayabilir misin?Ağır işini ona bırakabilir misin?

¹²Will you confide in him, that he will bring home your seed, and gather the grain of your threshing floor?

¹²Ekinini getireceğine,Buğdayını harman yerinde toplayacağına güvenir misin?

¹³“The wings of the ostrich wave proudly; but are they the feathers and plumage of love?

¹³‹‹Devekuşunun kanatları sevinçle dalgalanır,Ama leyleğin kanatları ve tüyleriyle kıyaslanamaz.

¹⁴For she leaves her eggs on the earth, warms them in the dust,

¹⁴Devekuşu yumurtalarını yere bırakır,Onları kumda ısıtır,

¹⁵and forgets that the foot may crush them, or that the wild animal may trample them.

¹⁵Ayak altında ezilebileceklerini,Yabanıl hayvanlarca çiğnenebileceklerini düşünmez.

¹⁶She deals harshly with her young ones, as if they were not hers. Though her labor is in vain, she is without fear,

¹⁶Yavrularına sert davranır, kendinin değilmiş gibi,Çektiği zahmetin boşa gideceğine üzülmez.

¹⁷because God has deprived her of wisdom, neither has he imparted to her understanding.

¹⁷Çünkü Tanrı ona bilgelik bağışlamamış,Anlayıştan pay vermemiştir.

¹⁸When she lifts up herself on high, she scorns the horse and his rider.

¹⁸Yine de koşmak için kabarıncaAta ve binicisine güler.

¹⁹“Have you given the horse might? Have you clothed his neck with a quivering mane?

¹⁹‹‹Sen mi ata güç verdin,Dalgalanan yeleyi boynuna giydirdin?

²⁰Have you made him to leap as a locust? The glory of his snorting is awesome.

²⁰Sen misin onu çekirge gibi sıçratan,Gururlu kişnemesiyle korku saçtıran?

²¹He paws in the valley, and rejoices in his strength. He goes out to meet the armed men.

²¹Ayakları toprağı şiddetle eşer,Gücünden ötürü sevinçle coşar,Savaşçının üstüne yürür.

²²He mocks at fear, and is not dismayed, neither does he turn back from the sword.

²²Korkuya güler, hiçbir şeyden yılmaz,Kılıç önünde geri adım atmaz.

²³The quiver rattles against him, the flashing spear and the javelin.

²³Ok kılıfı, parıldayan mızrak ve palaÜzerinde takırdar atın.

²⁴He eats up the ground with fierceness and rage, neither does he stand still at the sound of the trumpet.

²⁴Coşku ve heyecanla uzaklıkları yutar,Boru çalınca duramaz yerinde.

²⁵As often as the trumpet sounds he snorts, ‘Aha!’ He smells the battle afar off, the thunder of the captains, and the shouting.

²⁵Boru çaldıkça, ‹Hi!› diye kişner,Savaş kokusunu, komutanların gürleyen sesini,Savaş çığlıklarını uzaklardan duyar.

²⁶“Is it by your wisdom that the hawk soars, and stretches her wings toward the south?

²⁶‹‹Atmaca senin bilgeliğinle mi süzülüyor,Kanatlarını güneye doğru açıyor?

²⁷Is it at your command that the eagle mounts up, and makes his nest on high?

²⁷Kartal senin buyruğunla mı yükseliyor,Yuvasını yükseklere kuruyor?

²⁸On the cliff he dwells, and makes his home, on the point of the cliff, and the stronghold.

²⁸Uçurum kenarlarında konaklıyor,Sivri kayalar onun kalesi.

²⁹From there he spies out the prey. His eyes see it afar off.

²⁹Oradan gözetliyor yiyeceğini,Gözleri avını uzaktan seçiyor.

³⁰His young ones also suck up blood. Where the slain are, there he is.”

³⁰Onun yavruları kanla beslenir,Leşler neredeyse, o da oradadır.››