¹Then Job answered,

¹Eyüp şöyle yanıtladı:

²“Truly I know that it is so, but how can man be just with God?

²‹‹Biliyorum, gerçekten öyledir,Ama Tanrının önünde insan nasıl haklı çıkabilir?

³If he is pleased to contend with him, he can’t answer him one time in a thousand.

³Biri Onunla tartışmak istese,Binde bir bile Ona yanıt veremez.

⁴God who is wise in heart, and mighty in strength: who has hardened himself against him, and prospered?

⁴Onun bilgisi derin, gücü eşsizdir,Kim Ona direndi de ayakta kaldı?

⁵He removes the mountains, and they don’t know it, when he overturns them in his anger.

⁵O dağları yerinden oynatır da,Dağlar farkına varmaz,Öfkeyle altüst eder onları.

⁶He shakes the earth out of its place. Its pillars tremble.

⁶Dünyayı yerinden oynatır,Direklerini titretir.

⁷He commands the sun, and it doesn’t rise, and seals up the stars.

⁷Güneşe buyruk verir, doğmaz güneş,Yıldızları mühürler.

⁸He alone stretches out the heavens, and treads on the waves of the sea.

⁸Odur tek başına gökleri geren,Denizin dalgaları üzerinde yürüyen.

⁹He makes the Bear, Orion, and the Pleiades, and the rooms of the south.

⁹Büyük Ayıyı, Oryonu, Ülkeri,Güney takımyıldızlarını yaratan Odur.

¹⁰He does great things past finding out; yes, marvelous things without number.

¹⁰Anlayamadığımız büyük işler,Sayısız şaşılası işler yapan Odur.

¹¹Behold, he goes by me, and I don’t see him. He passes on also, but I don’t perceive him.

¹¹İşte, yanımdan geçer, Onu göremem,Geçip gider, farkına bile varmam.

¹²Behold, he snatches away. Who can hinder him? Who will ask him, ‘What are you doing?’

¹²Evet, O avını kaparsa, kim Onu durdurabilir?Kim Ona, ‹Ne yapıyorsun› diyebilir?

¹³“God will not withdraw his anger. The helpers of Rahab stoop under him.

¹³Tanrı öfkesini dizginlemez,Rahavın yardımcıları bileOnun ayağına kapanır. güçlerini simgeleyen bir deniz canavarı.

¹⁴How much less shall I answer him, And choose my words to argue with him?

¹⁴‹‹Nerde kaldı ki, ben Ona yanıt vereyim,Onunla tartışmak için söz bulayım?

¹⁵Though I were righteous, yet I wouldn’t answer him. I would make supplication to my judge.

¹⁵Haklı olsam da Ona yanıt veremez,Merhamet etmesi için yargıcıma yalvarırdım ancak.

¹⁶If I had called, and he had answered me, yet I wouldn’t believe that he listened to my voice.

¹⁶Onu çağırsam, O da bana yanıt verseydi,Yine de inanmazdım sesime kulak verdiğine.

¹⁷For he breaks me with a storm, and multiplies my wounds without cause.

¹⁷O beni kasırgayla eziyor,Nedensiz yaralarımı çoğaltıyor.

¹⁸He will not allow me to catch my breath, but fills me with bitterness.

¹⁸Soluk almama izin vermiyor,Ancak beni acıya doyuruyor.

¹⁹If it is a matter of strength, behold, he is mighty! If of justice, ‘Who,’ says he, ‘will summon me?’

¹⁹Sorun güç sorunuysa, O güçlüdür!Adalet sorunuysa, kim Onu mahkemeye çağırabilir?

²⁰Though I am righteous, my own mouth shall condemn me. Though I am blameless, it shall prove me perverse.

²⁰Suçsuz olsam ağzım beni suçlar,Kusursuz olsam beni suçlu çıkarır.

²¹I am blameless. I don’t respect myself. I despise my life.

²¹‹‹Kusursuz olsam da kendime aldırdığım yok,Yaşamımı hor görüyorum.

²²“It is all the same. Therefore I say he destroys the blameless and the wicked.

²²Hepsi bir, bu yüzden diyorum ki,‹O suçluyu da suçsuzu da yok ediyor.›

²³If the scourge kills suddenly, he will mock at the trial of the innocent.

²³Kırbaç ansızın ölüm saçınca,O suçsuzların sıkıntısıyla eğlenir.

²⁴The earth is given into the hand of the wicked. He covers the faces of its judges. If not he, then who is it?

²⁴Dünya kötülerin eline verilmiş,Yargıçların gözünü kapayan Odur.O değilse, kimdir?

²⁵“Now my days are swifter than a runner. They flee away, they see no good,

²⁵‹‹Günlerim koşucudan çabuk,İyilik görmeden geçmekte.

²⁶They have passed away as the swift ships, as the eagle that swoops on the prey.

²⁶Kamış sandal gibi kayıp gidiyor,Avının üstüne süzülen kartal gibi.

²⁷If I say, ‘I will forget my complaint, I will put off my sad face, and cheer up;’

²⁷‹Acılarımı unutayım,Üzgün çehremi değiştirip gülümseyeyim› desem,

²⁸I am afraid of all my sorrows, I know that you will not hold me innocent.

²⁸Bütün dertlerimden yılarım,Çünkü beni suçsuz saymayacağını biliyorum.

²⁹I shall be condemned. Why then do I labor in vain?

²⁹Madem suçlanacağım,Neden boş yere uğraşayım?

³⁰If I wash myself with snow, and cleanse my hands with lye,

³⁰Sabun otuyla yıkansam,Ellerimi kül suyuyla temizlesem,

³¹yet you will plunge me in the ditch. My own clothes shall abhor me.

³¹Beni yine pisliğe batırırsın,Giysilerim bile benden tiksinir.

³²For he is not a man, as I am, that I should answer him, that we should come together in judgment.

³²O benim gibi bir insan değil ki,Ona yanıt vereyim,Birlikte mahkemeye gideyim.

³³There is no umpire between us, that might lay his hand on us both.

³³Keşke aramızda bir hakem olsa da,Elini ikimizin üstüne koysa!

³⁴Let him take his rod away from me. Let his terror not make me afraid;

³⁴Tanrı sopasını üzerimden kaldırsın,Dehşeti beni yıldırmasın.

³⁵then I would speak, and not fear him, for I am not so in myself.

³⁵O zaman konuşur, O'ndan korkmazdım,Ama bu durumda bir şey yapamam.